- 1176
- 1000
- 1000
- 1000
چون حسین از خیمه گاهش دور شد
مرثیه خوانی به میدان رفتن امام حسین (ع) با صدای علی انسانی
متن شعر:
چون حسین از خیمه گاهش دور شد
دید چون آن سر خوش صهبای عشق
پای تا سر گشته سر تا پای عشق
آنچنان محو جمال حق شده
که سراپایش به حق ملحق شده
دست از جان شسته بر سودای جنگ
ذوالجناح بی کسی را بسته تنگ
دست رأفت بر سر و رویش کشید
گفت بر جولان تو بودم امید
ذوالجناحا تیز تک رو شب رسد
ترسم اینک از قفا زینب رسد
گر نخواهی با تو من جولان کنم
خود پیاده رو سوی میدان کنم
گوییا اندیشه از میدان کنی
یا که خوف از نیزه و پیکان کنی
با زبان بی زبانی نزد شاه
عرض کرد ای پادشاه بی سپاه
قسمت من بود از این حیوان شدن
در رکاب چون تویی قربان شدن
لیک پابندم رسن مویی شده
سد راهم تار گیسویی شده
چشم گردون گریه بر حالش کند
بشکند دستی که پامالش کند
خسته بی تاب را هم می زنند
دختر در خواب را هم می زنند
متن شعر:
چون حسین از خیمه گاهش دور شد
دید چون آن سر خوش صهبای عشق
پای تا سر گشته سر تا پای عشق
آنچنان محو جمال حق شده
که سراپایش به حق ملحق شده
دست از جان شسته بر سودای جنگ
ذوالجناح بی کسی را بسته تنگ
دست رأفت بر سر و رویش کشید
گفت بر جولان تو بودم امید
ذوالجناحا تیز تک رو شب رسد
ترسم اینک از قفا زینب رسد
گر نخواهی با تو من جولان کنم
خود پیاده رو سوی میدان کنم
گوییا اندیشه از میدان کنی
یا که خوف از نیزه و پیکان کنی
با زبان بی زبانی نزد شاه
عرض کرد ای پادشاه بی سپاه
قسمت من بود از این حیوان شدن
در رکاب چون تویی قربان شدن
لیک پابندم رسن مویی شده
سد راهم تار گیسویی شده
چشم گردون گریه بر حالش کند
بشکند دستی که پامالش کند
خسته بی تاب را هم می زنند
دختر در خواب را هم می زنند
تاکنون نظری ثبت نشده است.