با صدای میثم طبیعی
دعای مشلول، موسوم به دعاى «الشاب المأخوذ بذنبه» [یعنى: جوانى که به سبب گناهش گرفتار عذاب حق شده] این دعا از کتابهاى کفعمى و «مهج الدعوات» نقل شده، و دعایى است که آن را امیر المؤمنین (ع) به جوانى که به خاطر گناه و ستم در حقّ پدرش شل شده بود آموزش داد، جوان این دعا را خواند و حضرت رسول را در خواب دید که دست مبارکش را بر اندام او کشید و فرمود: بر اسم اعظم خدا محافظت کن که کار تو به خیر خواهد بود، پس بیدار شد درحالی که سالم شده بود و آن دعا این است:
متن و ترجمه:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ،
خدایا! از تو خواستارم به نامت، به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است،
یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ، یَا حَیُّ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ، یَا هُوَ، یَا مَنْ لا یَعْلَمُ مَا هُوَ، وَ لا کَیْفَ هُوَ، وَ لا أَیْنَ هُوَ،
ای دارای بزرگی و بزرگواری، ای زنده ای همیشه پاینده، ای زنده، معبودی جز تو نیست،
وَ لا حَیْثُ هُوَ إِلّا هُوَ، یَا ذَا الْمُلْکِ وَ الْمَلَکُوتِ،
ای او، ای آن که کسی نمی داند او چیست، و نمی داند او چگونه است، و نمی داند کجاست، و نمی داند در کدام سو است
یَا ذَا الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ، یَا مَلِکُ یَا قُدُّوسُ،
ای دارای فرمانروایی و ملکوت، ای صاحب عزّت و جبروت، ای فرمانروا، ای منزّه از هر عیب،
یَا سَلامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ، یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ،
ای سلام، ای ایمنی بخش، ای پرشکوه، ای عزّتمند،
یَا مُتَکَبِّرُ یَا خَالِقُ یَا بَارِئُ، یَا مُصَوِّرُ یَا مُفِیدُ،
ای دارنده قهر، ای بزرگمنش، ای آفریننده، ای پدیدآورنده، ای صورتگر، ای سودبخش،
یَا مُدَبِّرُ یَا شَدِیدُ، یَا مُبْدِئُ یَا مُعِیدُ،
ای تدبیر کننده، ای محکم کار، ای آغازگر، ای برگشت دهنده،
یَا مُبِیدُ یَا وَدُودُ، یَا مَحْمُودُ یَا مَعْبُودُ،
ای نابود کننده ستمگران، ای دوست نیکان، ای ستوده، ای پرستیده،
یَا بَعِیدُ یَا قَرِیبُ، یَا مُجِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ،
ای دور از هر چیز، ای نزدیک به هرچیز، ای اجابت کننده، ای دیدبان، ای حسابرس،
یَا بَدِیعُ یَا رَفِیعُ، یَا مَنِیعُ یَا سَمِیعُ،
ای نوآفرین، ای بلندمرتبه، ای ارجمند، ای شنوا،
یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَا کَرِیمُ، یَا حَکِیمُ یَا قَدیِمُ،
ای دانا، ای بردبار، ای بزرگوار، ای فرزانه، ای دیرینه،
یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ، یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ،
ای والا، ای بزرگ، ای پرمهر، ای عطابخش،
یَا دَیَّانُ یَا مُسْتَعَانُ، یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ،
ای جزادهنده، ای یاری کننده، ای با جلالت، ای زیبا،
یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ، یَا مُقِیلُ یَا مُنِیلُ،
ای کارگزار، ای کفایت کننده، ای بخشنده لغزش، ای رساننده نعمت،
یَا نَبِیلُ یَا دَلِیلُ، یَا هَادِی یَا بَادِی،
ای شریف، ای رهنما، ای هدایت گر، ای آغازگر،
یَا أَوَّلُ یَا آخِرُ، یَا ظَاهِرُ یَا بَاطِنُ،
ای اوّل، ای آخر، ای آشکار، ای پنهان،
یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ، یَا عَالِمُ یَا حَاکِمُ،
ای استوار، ای پایدار، ای آگاه، ای حکمران،
یَا قَاضِی یَا عَادِلُ، یَا فَاصِلُ یَا وَاصِلُ،
ای داور، ای دادگر، ای جدا کننده، ای پیونددهنده،
یَا طَاهِرُ یَا مُطَهِّرُ، یَا قَادِرُ یَا مُقْتَدِرُ، یَا کَبِیرُ یَا مُتَکَبِّرُ
ای پاک، ای پاک کننده، ای توانا، ای نیرومند، ای بزرگ، ای بزرگمنش،
یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ، یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ صَاحِبَةٌ وَ لا کَانَ مَعَهُ وَزِیرٌ ،
ای یگانه، ای یکتا، ای مقصود دل نیازمندان، ای آن که نزاده و زاده نشده، و همتایی ندارد و همسری برایش نباشد و وزیری با او نبود
هوَ لا اتَّخَذَ مَعَهُ مُشِیراً، وَ لا احْتَاجَ إِلَى ظَهِیرٍ، وَ لا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ، لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ، فَتَعَالَیْتَ عَمَّا یَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً کَبِیراً،
و برای خود مشاوری نگرفته، و به پشتیبانی نیازمند نگشته، و با او جز او معبودی نبوده است، نیست معبودی جز تو، تو برتر از آنی که ستمکاران گویند بسیار برتری،
یَا عَلِیُّ یَا شَامِخُ، یَا بَاذِخُ یَا فَتَّاحُ،
ای والا، ای بلندمرتبه، ای عطابخش، ای گشایشگر،
یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ، یَا مُفَرِّجُ یَا نَاصِرُ یَا مُنْتَصِرُ،
ای بخشایشگر، ای فرح بخش دلها، ای غم زدا، ای یاری رسان، ای یاری ستان،
یَا مُدْرِکُ یَا مُهْلِکُ یَا مُنْتَقِمُ، یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ،
ای دریابنده، ای نابود کننده، ای انتقام گیرنده، ای برانگیزنده، ای وارث،
یَا طَالِبُ یَا غَالِبُ، یَا مَنْ لا یَفُوتُهُ هَارِبٌ،
ای خواهان ، ای چیره، ای که گریزنده ای از دستش نگریزد،
یَا تَوَّابُ یَا أَوَّابُ، یَا وَهَّابُ،
ای بسیار توبه پذیر، ای بسیار پذیرای بندگان، ای بسیار بخشنده،
یَا مُسَبِّبَ الْأَسْبَابِ، یَا مُفَتِّحَ الْأَبْوَابِ
ای فراهم آورنده سببها، ای گشاینده درها،
یَا مَنْ حَیْثُمَا دُعِیَ أَجَابَ، یَا طَهُورُ یَا شَکُورُ،
ای آن که هرگاه و هرجا خوانده شود اجابت نماید، ای پاک کننده، ای قدردان صالحان،
یَا عَفَوُّ یَا غَفُورُ،
ای با گذشت، ای آمرزنده،
یَا نُورَ النُّورِ، یَا مُدَبِّرَ الْأُمُورِ،
ای روشنایی نور، ای مدبّر امور،
یَا لَطِیفُ یَا خَبِیرُ، یَا مُجِیرُ یَا مُنِیرُ،
ای مهربان، ای آگاه، ای پناه دهنده، ای روشنی بخش،
یَا بَصِیرُ یَا ظَهِیرُ یَا کَبِیرُ، یَا وِتْرُ یَا فَرْدُ یَا أَبَدُ،
ای بینا، ای مددرسان، ای بزرگ، ای یکتا، ای یگانه، ای پاینده،
یَا سَنَدُ یَا صَمَدُ، یَا کَافِی یَا شَافِی، یَا وَافِی یَا مُعَافِی،
ای تکیه گاه، ای بی نیاز، ای کفایت کننده، ای شفابخش، ای وفا کننده، ای عافیت بخش،
یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ، یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ،
ای نیکوکار، ای زیبایی بخش، ای نعمت افزا، ای فزون بخش،
یَا مُتَکَرِّمُ یَا مُتَفَرِّدُ، یَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ، یَا مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ،
ای گرامی، ای بی همتا، ای آن که بلندی گرفت و چیره گشت، ای آن که در فرمانروایی اش توانا شد،
یَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ، یَا مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ، یَا مَنْ عُصِیَ فَغَفَرَ،
ای آن که پنهان شد و آگاه گشت، ای آن که پرستیده شد و پذیرفت، ای آن که نافرمانی شد و آمرزید،
یَا مَنْ لا تَحْوِیهِ [یَحْوِیهِ ] الْفِکَرُ، وَ لا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ، وَ لا یَخْفَى عَلَیْهِ أَثَرٌ، یَا رَازِقَ الْبَشَرِ، یَا مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ،
ای آن که اندیشه نگنجایدش، و دیده ای او را در نیابد، و اثری بر او پوشیده نماند، ای روزی دهنده بشر، ای اندازه گیر هر اندازه،
یَا عَالِیَ الْمَکَانِ، یَا شَدِیدَ الْأَرْکَانِ،
ای والا جاه، ای استوار پایه،
یَا مُبَدِّلَ الزَّمَانِ، یَا قَابِلَ الْقُرْبَانِ، یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْإِحْسَانِ،
ای گرداننده روزگار، ای پذیرنده قربانی، ای منتّگذار نیکوکار،
یَا ذَا الْعِزَّةِ وَ السُّلْطَانِ، یَا رَحِیمُ یَا رَحْمَانُ،
ای دارای شکوه و سلطنت، ای مهربان، ای بخشنده،
یَا مَنْ هُوَ کَلَّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ، یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ،
ای کسی که هر روز در کاری است، ای آن که کاری از کار دیگر بازش ندارد،
یَا عَظِیمَ الشَّأْنِ، یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ مَکَانٍ، یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ، یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ،
ای بلندمرتبه، ای آن که در هر جا هست، ای شنونده نجواها، ای اجابت کننده دعاها،
یَا مُنْجِحَ الطَّلِبَاتِ، یَا قَاضِیَ الْحَاجَاتِ، یَا مُنْزِلَ الْبَرَکَاتِ، یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ،
ای برآورنده خواسته ها و نیازها، ای فرو فرستنده برکات، ای رحم کننده بر اشکها،
یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ، یَا کَاشِفَ الْکُرُبَاتِ، یَا وَلِیَّ الْحَسَنَاتِ، یَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ،
ای درگذرنده از لغزشها، ای برطرف کننده ناراحتیها، ای سرچشمه خوبیها، ای بالابرنده درجات،
یَا مُؤْتِیَ السُّؤْلاتِ، یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ،
ای دهنده خواسته ها، ای زنده کننده مردگان،
یَا جَامِعَ الشَّتَاتِ، یَا مُطَّلِعا عَلَى النِّیَّاتِ،
ای گرد آورنده پراکنده ها، ای آگاه از نیتّها،
یَا رَادَّ مَا قَدْ فَاتَ، یَا مَنْ لا تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ الْأَصْوَاتُ،
ای برگرداننده آنچه از دست رفته، ای کسی که نجواها بر او مشتبه نشود،
یَا مَنْ لا تُضْجِرُهُ الْمَسْأَلاتُ، وَ لا تَغْشَاهُ الظُّلُمَاتُ، یَا نُورَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتِ،
ای کسی که درخواست ها او را به ستوه نیاورد، و تاریکیها او را فرا نگیرد، ای روشنی زمین و آسمانها،
یَا سَابِغَ النِّعَمِ، یَا دَافِعَ النِّقَمِ، یَا بَارِئَ النَّسَمِ،
ای فروریز نعمتها، ای دفع کننده بدفرجامیها، ای آفریننده آدمیان،
یَا جَامِعَ الْأُمَمِ، یَا شَافِیَ السَّقَمِ،
ای گرد آورنده امّتها، ای شفابخش دردها
یَا خَالِقَ النُّورِ وَ الظُّلَمِ، یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ،
، ای پدیدآورنده روشنی و تاریکیها، ای صاحب جود و کرم،
یَا مَنْ لا یَطَأُ عَرْشَهُ قَدَمٌ، یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ،
ای آن که به عرشش قدمی پای ننهد، ای بخشنده ترین بخشندگان،
یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ، یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ،
ای کریم ترین کریمان، ای شنواترین شنوایان،
یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ، یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ ،
ای بیناترین بینایان، ای پناه پناه جویان،
یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ، یَا ظَهْرَ اللاجِینَ،
ای امان هراسناکان، ای تکیه گاه پناهندگان
یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ، یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ،
، ای سرپرست مؤمنان، ای فریادرس فریادکنندگان،
یَا غَایَةَ الطَّالِبِینَ، یَا صَاحِبَ کُلِّ غَرِیبٍ،
ای مقصود دل نیازمندان، ای کس هر بی کس،
یَا مُونِسَ کُلِّ وَحِیدٍ، یَا مَلْجَأَ کُلِّ طَرِیدٍ،
ای همدم هر تنها، ای پناه هر رانده،
یَا مَأْوَى کُلِّ شَرِیدٍ، یَا حَافِظَ کُلِّ ضَالَّةٍ،
ای مأوای هر آواره، ای نگهدار هر گمشده،
یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ، یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ،
ای مهرورز سالخوردگان، ای روزی دهنده کودکان خردسال،
یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ، یَا فَاکَّ کُلِّ أَسِیرٍ،
ای ترمیم کننده استخوان شکسته، ای رهاننده هر اسیر،
یَا مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ، یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ،
ای بی نیاز کننده هر بینوای تهیدست، ای پناه هر ترسان پناه جو،
یَا مَنْ لَهُ التَّدْبِیرُ وَ التَّقْدِیرُ، یَا مَنِ الْعَسِیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسِیرٌ، یَا مَنْ لا یَحْتَاجُ إِلَى تَفْسِیرٍ ،
ای آن که تدبیر و تقدیر از آن اوست، ای آن که دشواریها برای او سهل و آسان است، ای آن که نیازمند به دلیل و تفسیر نیست،
یَا مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ، یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ خَبِیرٌ،
ای آن که بر هر کاری تواناست، ای آن که به هر چیزی داناست، ای آن که به همه چیز بیناست،
یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ بَصِیرٌ، یَا مُرْسِلَ الرِّیَاحِ،
ای فرستنده بادها، ای شکافنده روشنی صبح
،
یَا فَالِقَ الْإِصْبَاحِ، یَا بَاعِثَ الْأَرْوَاحِ،
ای برانگیزنده ارواح، ای صاحب جود و بخشش،
یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّمَاحِ، یَا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتَاحٍ،
ای آن که هر کلیدی به دست اوست،
یَا سَامِعَ کُلِّ صَوْتٍ، یَا سَابِقَ کُلِّ فَوْتٍ،
ای شنونده هر نجوا، ای پیشتر از هر آنچه گذشته،
یَا مُحْیِیَ کُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ، یَا عُدَّتِی فِی شِدَّتِی،
ای حیات بخش هر جان پس از مرگ، ای توشه ام در سختی،
یَا حَافِظِی فِی غُرْبَتِی، یَا مُونِسِی فِی وَحْدَتِی،
ای نگهدارم در غربت، ای همدمم در تنهایی
یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی، یَا کَهْفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ،
، ای سرپرستم در نعمت، ای پناهم آنگاه که روشهای ناهنجار درمانده ام سازد
وَ تُسَلِّمُنِی الْأَقَارِبُ، وَ یَخْذُلُنِی کُلُّ صَاحِبٍ، یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ،
و نزدیکان رهایم کنند و هر همدمی دست از یاری ام بردارد، ای تکیه گاه آن که تکیه گاهی ندارد،
یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ، یَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ،
ای پشتوانه کسی که پشت وپناهی ندارد، ای اندوخته هر بی اندوخته،
یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، یَا کَهْفَ مَنْ لا کَهْفَ لَهُ،
ای نگهدار آن که نگهداری ندارد، ای پناه بی پناهان،
یَا کَنْزَ مَنْ لا کَنْزَ لَهُ، یَا رُکْنَ مَنْ لا رُکْنَ لَهُ،
ای گنجینه کسی که برایش گنج نیست، ای تکیه گاه هر بی کس،
یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ، یَا جَارَ مَنْ لا جَارَ لَهُ،
ای فریادرس آن که برایش فریادرسی نیست، ای همسایه بی همسایگان،
یَا جَارِیَ اللَّصِیقَ، یَا رُکْنِیَ الْوَثِیقَ، یَا إِلَهِی بِالتَّحْقِیقِ،
ای همسایه همراه من، ای تکیه گاه محکم، ای خدای من به حقیقت،
یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْعَتِیقِ، یَا شَفِیقُ یَا رَفِیقُ،
ای پروردگار خانه کعبه، ای مهربان، ای دوست،
فُکَّنِی مِنْ حَلَقِ الْمَضِیقِ، وَ اصْرِفْ عَنِّی کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ ضِیقٍ،
رهایم کن از بندهای تنگناها، و هر غم و اندوه و تنگی را از من برگردان،
وَ اکْفِنِی شَرَّ مَا لا أُطِیقُ، وَ أَعِنِّی عَلَى مَا أُطِیقُ،
و شرّ آنچه را تاب نیاورم از من دور ساز و بر آنچه می توانم یاری ام ده،
یَا رَادَّ یُوسُفَ عَلَى یَعْقُوبَ، یَا کَاشِفَ ضُرِّ أَیُّوبَ،
ای بازگرداننده یوسف نزد یعقوب، ای برطرف کننده رنج ایوب،
یَا غَافِرَ ذَنْبِ دَاوُدَ، یَا رَافِعَ عِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَ مُنْجِیَهُ مِنْ أَیْدِی الْیَهُودِ،
ای آمرزنده خطای داود، ای بالا برنده عیسی بن مریم و رهایی بخش او از دست یهود،
یَا مُجِیبَ نِدَاءِ یُونُسَ فِی الظُّلُمَاتِ، یَا مُصْطَفِیَ مُوسَى بِالْکَلِمَاتِ،
ای پاسخ دهنده به ندای یونس در دل تاریکیها، ای برگزیننده موسی برای سخن گویی،
یَا مَنْ غَفَرَ لِآدَمَ خَطِیئَتَهُ، وَ رَفَعَ إِدْرِیسَ مَکَاناً عَلِیّاً بِرَحْمَتِهِ،
ای آن که خطای آدم را بخشید، و ادریس را به رحمت خویش به جایگاه بلندی برکشید، ای آن که هلاک ساخت قوم عاد نخستین،
یَا مَنْ نَجَّى نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ، یَا مَنْ أَهْلَکَ عَاداً الْأُولَى،
ای آن که نوح را از غرق شدن نجات بخشید،
وَ ثَمُودَ فَمَا أَبْقَى، وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ، إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَ أَطْغَى، وَ الْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَى،
و قوم ثمود را و هیچکس از آنان را باقی نگذاشت، و پیش از آنها قوم نوح را هلاک نمود زیرا آنها ستمکارتر و سرکش تر بودند، و نابود ساخت افترازنندگان را که در زمین فرو رفتند،
یَا مَنْ دَمَّرَ عَلَى قَوْمِ لُوطٍ، وَ دَمْدَمَ عَلَى قَوْمِ شُعَیْبٍ،
ای آن که بر قوم لوط واژگون نمود، و بر قوم شعیب عذابی دردناک فرستاد،
یَا مَنِ اتَّخَذَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلاً، یَا مَنِ اتَّخَذَ مُوسَى کَلِیماً،
ای آن که ابراهیم را دوست خویش ساخت، ای آن که موسی را همسخن خود ساخت،
وَ اتَّخَذَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ حَبِیباً،
و محمد (درود خدا بر او و همه خاندانش) را محبوب خویش برگرفت،
یَا مُؤْتِیَ لُقْمَانَ الْحِکْمَةَ، وَ الْوَاهِبَ لِسُلَیْمَانَ مُلْکاً لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ، یَا مَنْ نَصَرَ ذَا الْقَرْنَیْنِ عَلَى الْمُلُوکِ الْجَبَابِرَةِ،
ای بخشنده حکمت به لقمان، و بخشنده فرمانروایی به سلیمان، چنان فرمانروایی که برای احدی پس او سزاوار نیست، ای آن که ذو القرنین را بر فرمانروایان سرکش پیروز نمود،
یَا مَنْ أَعْطَى الْخِضْرَ الْحَیَاةَ، وَ رَدَّ لِیُوشَعَ بْنِ نُونٍ الشَّمْسَ بَعْدَ غُرُوبِهَا،
ای آن که به خضر زندگی جاودان عطا فرمود، و خورشید را پس از غروبش برای یوشع بن نون برگرداند،
یَا مَنْ رَبَطَ عَلَى قَلْبِ أُمِّ مُوسَى،
ای آن که آرامش بخشید به قلب مادر موسی
وَ أَحْصَنَ فَرْجَ مَرْیَمَ ابْنَتِ عِمْرَانَ،
و عفت و پاکی مریم دختر عمران را حفظ نمود،
یَا مَنْ حَصَّنَ یَحْیَى بْنَ زَکَرِیَّا مِنَ الذَّنْبِ،
ای آن که یحیی پسر زکریا را از گناه پاک داشت،
وَ سَکَّنَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبَ، یَا مَنْ بَشَّرَ زَکَرِیَّا بِیَحْیَى،
و خشم را از موسی باز نشاند، ای آن که زکریا را به تولّد یحیی مژده داد،
یَا مَنْ فَدَى إِسْمَاعِیلَ مِنَ الذَّبْحِ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ،
ای آن که با فرستادن ذبح عظیم،
یَا مَنْ قَبِلَ قُرْبَانَ هَابِیلَ وَ جَعَلَ اللَّعْنَةَ عَلَى قَابِیلَ،
اسماعیل را از ذبح شدن نجات داد، ای آن که قربانی هابیل را پذیرفت، و لعنت را بر قابیل قرار داد،
یَا هَازِمَ الْأَحْزَابِ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
ای گریزدهنده گروه های دشمن محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) ، بر محمّد و خاندان محمّد
وَ عَلَى جَمِیعِ الْمُرْسَلِینَ وَ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ أَجْمَعِینَ،
و بر همه فرستادگان و فرشتگان بارگاهت و بر اهل طاعتت همگان درود فرست،
وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ مَسْأَلَةٍ سَأَلَکَ بِهَا أَحَدٌ مِمَّنْ رَضِیتَ عَنْهُ، فَحَتَمْتَ لَهُ عَلَى الْإِجَابَةِ،
و از تو خواستارم هر خواهشی را که بندگان مورد خشنودیت از تو خواسته اند، و اجابت خواهش آنها حتم فرمودی،
یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ، یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ، یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ ،
ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای بخشنده، ای بخشنده، ای بخشنده، ای مهربان، ای مهربان، ای مهربان،
یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ
ای دارای شکوه و کرامت، ای دارای شکوه و کرامت، ای دارای شکوه و کرامت، به او به او به او به او به او به او به او،
أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِی شَیْ ءٍ مِنْ کُتُبِکَ،
از تو خواستارم به هر نامی که خود را به آن نامیدی، یا آن را در کتابی از کتابهایت فرو فرستادی،
أَوْ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ، وَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ، یا آن را در علم غیبت نزد خود نگاه داشتی، و به بندگاههای بلند عرشت،
وَ بِمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ،
و به مُنتهای رحمت از کتاب سرنوشت خویش، و به آنچه در این آیه است:
وَ بِمَا لَوْ أَنَّ مَا فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ،
«اگر همه درختان روی زمین قلم باشند و دریا هم مرکب شود که از پس آن هفت دریای دیگر مددش کنند کلمات خدا تمام نمی شود، همانا خدا عزیز حکیم است» ،
وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الْحُسْنَى الَّتِی نَعَتَّهَا فِی کِتَابِکَ فَقُلْتَ
: و تو را می خوانم به نامهای نیکویت که آنها را در کتابت وصف کرده و گفتی
وَ لِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا،
و برای خدا نامهای نیکوست، پس خدا را به آنها بخوانید» ،
وَ قُلْتَ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ،
و نیز گفتی: «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم» ،
وَ قُلْتَ وَ إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ،
و گفتی: «هرگاه بندگانم از تو درباره من بپرسند پس به یقین من به آنان نزدیکم، دعای دعا کننده را هرگاه دعا کند پاسخ می دهم»
وَ قُلْتَ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ،
و گفتی: «ای بندگانم که بر خود اسراف کردید از رحمت خدا ناامید نباشید، همانا خدا همه گناهان را می آمرزد، به یقین او آمرزنده مهربان است» و من از تو درخواست می کنم
وَ أَنَا أَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی وَ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ وَ أَرْجُوکَ
ای خدای من و تو را می خوانم ای پروردگارم، و به تو امیدوارم
یَا سَیِّدِی وَ أَطْمَعُ فِی إِجَابَتِی یَا مَوْلایَ کَمَا وَعَدْتَنِی،
ای آقایم و در اجابت دعایم به تو طمع دارم ای مولایم، آنطور که به من وعده اجابت دادی، تو را خواندم،
وَ قَدْ دَعَوْتُکَ کَمَا أَمَرْتَنِی، فَافْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ یَا کَرِیمُ،
و آنگونه که به من امر فرمودی، پس با من چنان رفتار کن که سزاوار تو است ای کریم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ
« و سپاس خدای را پروردگار جهانیان و درود خدا بر محمّد و خاندانش همگان
پس خاجت خود را ذکر کن که ان شاء الله تعالی برآورده خواهد شد و در روایت «مهج الدعوات» است که این دعا را هرگز بدون طهارت نخوان
دعای مشلول، موسوم به دعاى «الشاب المأخوذ بذنبه» [یعنى: جوانى که به سبب گناهش گرفتار عذاب حق شده] این دعا از کتابهاى کفعمى و «مهج الدعوات» نقل شده، و دعایى است که آن را امیر المؤمنین (ع) به جوانى که به خاطر گناه و ستم در حقّ پدرش شل شده بود آموزش داد، جوان این دعا را خواند و حضرت رسول را در خواب دید که دست مبارکش را بر اندام او کشید و فرمود: بر اسم اعظم خدا محافظت کن که کار تو به خیر خواهد بود، پس بیدار شد درحالی که سالم شده بود و آن دعا این است:
متن و ترجمه:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ،
خدایا! از تو خواستارم به نامت، به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است،
یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ، یَا حَیُّ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ، یَا هُوَ، یَا مَنْ لا یَعْلَمُ مَا هُوَ، وَ لا کَیْفَ هُوَ، وَ لا أَیْنَ هُوَ،
ای دارای بزرگی و بزرگواری، ای زنده ای همیشه پاینده، ای زنده، معبودی جز تو نیست،
وَ لا حَیْثُ هُوَ إِلّا هُوَ، یَا ذَا الْمُلْکِ وَ الْمَلَکُوتِ،
ای او، ای آن که کسی نمی داند او چیست، و نمی داند او چگونه است، و نمی داند کجاست، و نمی داند در کدام سو است
یَا ذَا الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ، یَا مَلِکُ یَا قُدُّوسُ،
ای دارای فرمانروایی و ملکوت، ای صاحب عزّت و جبروت، ای فرمانروا، ای منزّه از هر عیب،
یَا سَلامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ، یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ،
ای سلام، ای ایمنی بخش، ای پرشکوه، ای عزّتمند،
یَا مُتَکَبِّرُ یَا خَالِقُ یَا بَارِئُ، یَا مُصَوِّرُ یَا مُفِیدُ،
ای دارنده قهر، ای بزرگمنش، ای آفریننده، ای پدیدآورنده، ای صورتگر، ای سودبخش،
یَا مُدَبِّرُ یَا شَدِیدُ، یَا مُبْدِئُ یَا مُعِیدُ،
ای تدبیر کننده، ای محکم کار، ای آغازگر، ای برگشت دهنده،
یَا مُبِیدُ یَا وَدُودُ، یَا مَحْمُودُ یَا مَعْبُودُ،
ای نابود کننده ستمگران، ای دوست نیکان، ای ستوده، ای پرستیده،
یَا بَعِیدُ یَا قَرِیبُ، یَا مُجِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ،
ای دور از هر چیز، ای نزدیک به هرچیز، ای اجابت کننده، ای دیدبان، ای حسابرس،
یَا بَدِیعُ یَا رَفِیعُ، یَا مَنِیعُ یَا سَمِیعُ،
ای نوآفرین، ای بلندمرتبه، ای ارجمند، ای شنوا،
یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَا کَرِیمُ، یَا حَکِیمُ یَا قَدیِمُ،
ای دانا، ای بردبار، ای بزرگوار، ای فرزانه، ای دیرینه،
یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ، یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ،
ای والا، ای بزرگ، ای پرمهر، ای عطابخش،
یَا دَیَّانُ یَا مُسْتَعَانُ، یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ،
ای جزادهنده، ای یاری کننده، ای با جلالت، ای زیبا،
یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ، یَا مُقِیلُ یَا مُنِیلُ،
ای کارگزار، ای کفایت کننده، ای بخشنده لغزش، ای رساننده نعمت،
یَا نَبِیلُ یَا دَلِیلُ، یَا هَادِی یَا بَادِی،
ای شریف، ای رهنما، ای هدایت گر، ای آغازگر،
یَا أَوَّلُ یَا آخِرُ، یَا ظَاهِرُ یَا بَاطِنُ،
ای اوّل، ای آخر، ای آشکار، ای پنهان،
یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ، یَا عَالِمُ یَا حَاکِمُ،
ای استوار، ای پایدار، ای آگاه، ای حکمران،
یَا قَاضِی یَا عَادِلُ، یَا فَاصِلُ یَا وَاصِلُ،
ای داور، ای دادگر، ای جدا کننده، ای پیونددهنده،
یَا طَاهِرُ یَا مُطَهِّرُ، یَا قَادِرُ یَا مُقْتَدِرُ، یَا کَبِیرُ یَا مُتَکَبِّرُ
ای پاک، ای پاک کننده، ای توانا، ای نیرومند، ای بزرگ، ای بزرگمنش،
یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ، یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ صَاحِبَةٌ وَ لا کَانَ مَعَهُ وَزِیرٌ ،
ای یگانه، ای یکتا، ای مقصود دل نیازمندان، ای آن که نزاده و زاده نشده، و همتایی ندارد و همسری برایش نباشد و وزیری با او نبود
هوَ لا اتَّخَذَ مَعَهُ مُشِیراً، وَ لا احْتَاجَ إِلَى ظَهِیرٍ، وَ لا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ، لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ، فَتَعَالَیْتَ عَمَّا یَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً کَبِیراً،
و برای خود مشاوری نگرفته، و به پشتیبانی نیازمند نگشته، و با او جز او معبودی نبوده است، نیست معبودی جز تو، تو برتر از آنی که ستمکاران گویند بسیار برتری،
یَا عَلِیُّ یَا شَامِخُ، یَا بَاذِخُ یَا فَتَّاحُ،
ای والا، ای بلندمرتبه، ای عطابخش، ای گشایشگر،
یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ، یَا مُفَرِّجُ یَا نَاصِرُ یَا مُنْتَصِرُ،
ای بخشایشگر، ای فرح بخش دلها، ای غم زدا، ای یاری رسان، ای یاری ستان،
یَا مُدْرِکُ یَا مُهْلِکُ یَا مُنْتَقِمُ، یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ،
ای دریابنده، ای نابود کننده، ای انتقام گیرنده، ای برانگیزنده، ای وارث،
یَا طَالِبُ یَا غَالِبُ، یَا مَنْ لا یَفُوتُهُ هَارِبٌ،
ای خواهان ، ای چیره، ای که گریزنده ای از دستش نگریزد،
یَا تَوَّابُ یَا أَوَّابُ، یَا وَهَّابُ،
ای بسیار توبه پذیر، ای بسیار پذیرای بندگان، ای بسیار بخشنده،
یَا مُسَبِّبَ الْأَسْبَابِ، یَا مُفَتِّحَ الْأَبْوَابِ
ای فراهم آورنده سببها، ای گشاینده درها،
یَا مَنْ حَیْثُمَا دُعِیَ أَجَابَ، یَا طَهُورُ یَا شَکُورُ،
ای آن که هرگاه و هرجا خوانده شود اجابت نماید، ای پاک کننده، ای قدردان صالحان،
یَا عَفَوُّ یَا غَفُورُ،
ای با گذشت، ای آمرزنده،
یَا نُورَ النُّورِ، یَا مُدَبِّرَ الْأُمُورِ،
ای روشنایی نور، ای مدبّر امور،
یَا لَطِیفُ یَا خَبِیرُ، یَا مُجِیرُ یَا مُنِیرُ،
ای مهربان، ای آگاه، ای پناه دهنده، ای روشنی بخش،
یَا بَصِیرُ یَا ظَهِیرُ یَا کَبِیرُ، یَا وِتْرُ یَا فَرْدُ یَا أَبَدُ،
ای بینا، ای مددرسان، ای بزرگ، ای یکتا، ای یگانه، ای پاینده،
یَا سَنَدُ یَا صَمَدُ، یَا کَافِی یَا شَافِی، یَا وَافِی یَا مُعَافِی،
ای تکیه گاه، ای بی نیاز، ای کفایت کننده، ای شفابخش، ای وفا کننده، ای عافیت بخش،
یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ، یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ،
ای نیکوکار، ای زیبایی بخش، ای نعمت افزا، ای فزون بخش،
یَا مُتَکَرِّمُ یَا مُتَفَرِّدُ، یَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ، یَا مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ،
ای گرامی، ای بی همتا، ای آن که بلندی گرفت و چیره گشت، ای آن که در فرمانروایی اش توانا شد،
یَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ، یَا مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ، یَا مَنْ عُصِیَ فَغَفَرَ،
ای آن که پنهان شد و آگاه گشت، ای آن که پرستیده شد و پذیرفت، ای آن که نافرمانی شد و آمرزید،
یَا مَنْ لا تَحْوِیهِ [یَحْوِیهِ ] الْفِکَرُ، وَ لا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ، وَ لا یَخْفَى عَلَیْهِ أَثَرٌ، یَا رَازِقَ الْبَشَرِ، یَا مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ،
ای آن که اندیشه نگنجایدش، و دیده ای او را در نیابد، و اثری بر او پوشیده نماند، ای روزی دهنده بشر، ای اندازه گیر هر اندازه،
یَا عَالِیَ الْمَکَانِ، یَا شَدِیدَ الْأَرْکَانِ،
ای والا جاه، ای استوار پایه،
یَا مُبَدِّلَ الزَّمَانِ، یَا قَابِلَ الْقُرْبَانِ، یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْإِحْسَانِ،
ای گرداننده روزگار، ای پذیرنده قربانی، ای منتّگذار نیکوکار،
یَا ذَا الْعِزَّةِ وَ السُّلْطَانِ، یَا رَحِیمُ یَا رَحْمَانُ،
ای دارای شکوه و سلطنت، ای مهربان، ای بخشنده،
یَا مَنْ هُوَ کَلَّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ، یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ،
ای کسی که هر روز در کاری است، ای آن که کاری از کار دیگر بازش ندارد،
یَا عَظِیمَ الشَّأْنِ، یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ مَکَانٍ، یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ، یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ،
ای بلندمرتبه، ای آن که در هر جا هست، ای شنونده نجواها، ای اجابت کننده دعاها،
یَا مُنْجِحَ الطَّلِبَاتِ، یَا قَاضِیَ الْحَاجَاتِ، یَا مُنْزِلَ الْبَرَکَاتِ، یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ،
ای برآورنده خواسته ها و نیازها، ای فرو فرستنده برکات، ای رحم کننده بر اشکها،
یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ، یَا کَاشِفَ الْکُرُبَاتِ، یَا وَلِیَّ الْحَسَنَاتِ، یَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ،
ای درگذرنده از لغزشها، ای برطرف کننده ناراحتیها، ای سرچشمه خوبیها، ای بالابرنده درجات،
یَا مُؤْتِیَ السُّؤْلاتِ، یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ،
ای دهنده خواسته ها، ای زنده کننده مردگان،
یَا جَامِعَ الشَّتَاتِ، یَا مُطَّلِعا عَلَى النِّیَّاتِ،
ای گرد آورنده پراکنده ها، ای آگاه از نیتّها،
یَا رَادَّ مَا قَدْ فَاتَ، یَا مَنْ لا تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ الْأَصْوَاتُ،
ای برگرداننده آنچه از دست رفته، ای کسی که نجواها بر او مشتبه نشود،
یَا مَنْ لا تُضْجِرُهُ الْمَسْأَلاتُ، وَ لا تَغْشَاهُ الظُّلُمَاتُ، یَا نُورَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتِ،
ای کسی که درخواست ها او را به ستوه نیاورد، و تاریکیها او را فرا نگیرد، ای روشنی زمین و آسمانها،
یَا سَابِغَ النِّعَمِ، یَا دَافِعَ النِّقَمِ، یَا بَارِئَ النَّسَمِ،
ای فروریز نعمتها، ای دفع کننده بدفرجامیها، ای آفریننده آدمیان،
یَا جَامِعَ الْأُمَمِ، یَا شَافِیَ السَّقَمِ،
ای گرد آورنده امّتها، ای شفابخش دردها
یَا خَالِقَ النُّورِ وَ الظُّلَمِ، یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ،
، ای پدیدآورنده روشنی و تاریکیها، ای صاحب جود و کرم،
یَا مَنْ لا یَطَأُ عَرْشَهُ قَدَمٌ، یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ،
ای آن که به عرشش قدمی پای ننهد، ای بخشنده ترین بخشندگان،
یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ، یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ،
ای کریم ترین کریمان، ای شنواترین شنوایان،
یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ، یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ ،
ای بیناترین بینایان، ای پناه پناه جویان،
یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ، یَا ظَهْرَ اللاجِینَ،
ای امان هراسناکان، ای تکیه گاه پناهندگان
یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ، یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ،
، ای سرپرست مؤمنان، ای فریادرس فریادکنندگان،
یَا غَایَةَ الطَّالِبِینَ، یَا صَاحِبَ کُلِّ غَرِیبٍ،
ای مقصود دل نیازمندان، ای کس هر بی کس،
یَا مُونِسَ کُلِّ وَحِیدٍ، یَا مَلْجَأَ کُلِّ طَرِیدٍ،
ای همدم هر تنها، ای پناه هر رانده،
یَا مَأْوَى کُلِّ شَرِیدٍ، یَا حَافِظَ کُلِّ ضَالَّةٍ،
ای مأوای هر آواره، ای نگهدار هر گمشده،
یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ، یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ،
ای مهرورز سالخوردگان، ای روزی دهنده کودکان خردسال،
یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ، یَا فَاکَّ کُلِّ أَسِیرٍ،
ای ترمیم کننده استخوان شکسته، ای رهاننده هر اسیر،
یَا مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ، یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ،
ای بی نیاز کننده هر بینوای تهیدست، ای پناه هر ترسان پناه جو،
یَا مَنْ لَهُ التَّدْبِیرُ وَ التَّقْدِیرُ، یَا مَنِ الْعَسِیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسِیرٌ، یَا مَنْ لا یَحْتَاجُ إِلَى تَفْسِیرٍ ،
ای آن که تدبیر و تقدیر از آن اوست، ای آن که دشواریها برای او سهل و آسان است، ای آن که نیازمند به دلیل و تفسیر نیست،
یَا مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ، یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ خَبِیرٌ،
ای آن که بر هر کاری تواناست، ای آن که به هر چیزی داناست، ای آن که به همه چیز بیناست،
یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ بَصِیرٌ، یَا مُرْسِلَ الرِّیَاحِ،
ای فرستنده بادها، ای شکافنده روشنی صبح
،
یَا فَالِقَ الْإِصْبَاحِ، یَا بَاعِثَ الْأَرْوَاحِ،
ای برانگیزنده ارواح، ای صاحب جود و بخشش،
یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّمَاحِ، یَا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتَاحٍ،
ای آن که هر کلیدی به دست اوست،
یَا سَامِعَ کُلِّ صَوْتٍ، یَا سَابِقَ کُلِّ فَوْتٍ،
ای شنونده هر نجوا، ای پیشتر از هر آنچه گذشته،
یَا مُحْیِیَ کُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ، یَا عُدَّتِی فِی شِدَّتِی،
ای حیات بخش هر جان پس از مرگ، ای توشه ام در سختی،
یَا حَافِظِی فِی غُرْبَتِی، یَا مُونِسِی فِی وَحْدَتِی،
ای نگهدارم در غربت، ای همدمم در تنهایی
یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی، یَا کَهْفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ،
، ای سرپرستم در نعمت، ای پناهم آنگاه که روشهای ناهنجار درمانده ام سازد
وَ تُسَلِّمُنِی الْأَقَارِبُ، وَ یَخْذُلُنِی کُلُّ صَاحِبٍ، یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ،
و نزدیکان رهایم کنند و هر همدمی دست از یاری ام بردارد، ای تکیه گاه آن که تکیه گاهی ندارد،
یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ، یَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ،
ای پشتوانه کسی که پشت وپناهی ندارد، ای اندوخته هر بی اندوخته،
یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، یَا کَهْفَ مَنْ لا کَهْفَ لَهُ،
ای نگهدار آن که نگهداری ندارد، ای پناه بی پناهان،
یَا کَنْزَ مَنْ لا کَنْزَ لَهُ، یَا رُکْنَ مَنْ لا رُکْنَ لَهُ،
ای گنجینه کسی که برایش گنج نیست، ای تکیه گاه هر بی کس،
یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ، یَا جَارَ مَنْ لا جَارَ لَهُ،
ای فریادرس آن که برایش فریادرسی نیست، ای همسایه بی همسایگان،
یَا جَارِیَ اللَّصِیقَ، یَا رُکْنِیَ الْوَثِیقَ، یَا إِلَهِی بِالتَّحْقِیقِ،
ای همسایه همراه من، ای تکیه گاه محکم، ای خدای من به حقیقت،
یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْعَتِیقِ، یَا شَفِیقُ یَا رَفِیقُ،
ای پروردگار خانه کعبه، ای مهربان، ای دوست،
فُکَّنِی مِنْ حَلَقِ الْمَضِیقِ، وَ اصْرِفْ عَنِّی کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ ضِیقٍ،
رهایم کن از بندهای تنگناها، و هر غم و اندوه و تنگی را از من برگردان،
وَ اکْفِنِی شَرَّ مَا لا أُطِیقُ، وَ أَعِنِّی عَلَى مَا أُطِیقُ،
و شرّ آنچه را تاب نیاورم از من دور ساز و بر آنچه می توانم یاری ام ده،
یَا رَادَّ یُوسُفَ عَلَى یَعْقُوبَ، یَا کَاشِفَ ضُرِّ أَیُّوبَ،
ای بازگرداننده یوسف نزد یعقوب، ای برطرف کننده رنج ایوب،
یَا غَافِرَ ذَنْبِ دَاوُدَ، یَا رَافِعَ عِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَ مُنْجِیَهُ مِنْ أَیْدِی الْیَهُودِ،
ای آمرزنده خطای داود، ای بالا برنده عیسی بن مریم و رهایی بخش او از دست یهود،
یَا مُجِیبَ نِدَاءِ یُونُسَ فِی الظُّلُمَاتِ، یَا مُصْطَفِیَ مُوسَى بِالْکَلِمَاتِ،
ای پاسخ دهنده به ندای یونس در دل تاریکیها، ای برگزیننده موسی برای سخن گویی،
یَا مَنْ غَفَرَ لِآدَمَ خَطِیئَتَهُ، وَ رَفَعَ إِدْرِیسَ مَکَاناً عَلِیّاً بِرَحْمَتِهِ،
ای آن که خطای آدم را بخشید، و ادریس را به رحمت خویش به جایگاه بلندی برکشید، ای آن که هلاک ساخت قوم عاد نخستین،
یَا مَنْ نَجَّى نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ، یَا مَنْ أَهْلَکَ عَاداً الْأُولَى،
ای آن که نوح را از غرق شدن نجات بخشید،
وَ ثَمُودَ فَمَا أَبْقَى، وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ، إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَ أَطْغَى، وَ الْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَى،
و قوم ثمود را و هیچکس از آنان را باقی نگذاشت، و پیش از آنها قوم نوح را هلاک نمود زیرا آنها ستمکارتر و سرکش تر بودند، و نابود ساخت افترازنندگان را که در زمین فرو رفتند،
یَا مَنْ دَمَّرَ عَلَى قَوْمِ لُوطٍ، وَ دَمْدَمَ عَلَى قَوْمِ شُعَیْبٍ،
ای آن که بر قوم لوط واژگون نمود، و بر قوم شعیب عذابی دردناک فرستاد،
یَا مَنِ اتَّخَذَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلاً، یَا مَنِ اتَّخَذَ مُوسَى کَلِیماً،
ای آن که ابراهیم را دوست خویش ساخت، ای آن که موسی را همسخن خود ساخت،
وَ اتَّخَذَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ حَبِیباً،
و محمد (درود خدا بر او و همه خاندانش) را محبوب خویش برگرفت،
یَا مُؤْتِیَ لُقْمَانَ الْحِکْمَةَ، وَ الْوَاهِبَ لِسُلَیْمَانَ مُلْکاً لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ، یَا مَنْ نَصَرَ ذَا الْقَرْنَیْنِ عَلَى الْمُلُوکِ الْجَبَابِرَةِ،
ای بخشنده حکمت به لقمان، و بخشنده فرمانروایی به سلیمان، چنان فرمانروایی که برای احدی پس او سزاوار نیست، ای آن که ذو القرنین را بر فرمانروایان سرکش پیروز نمود،
یَا مَنْ أَعْطَى الْخِضْرَ الْحَیَاةَ، وَ رَدَّ لِیُوشَعَ بْنِ نُونٍ الشَّمْسَ بَعْدَ غُرُوبِهَا،
ای آن که به خضر زندگی جاودان عطا فرمود، و خورشید را پس از غروبش برای یوشع بن نون برگرداند،
یَا مَنْ رَبَطَ عَلَى قَلْبِ أُمِّ مُوسَى،
ای آن که آرامش بخشید به قلب مادر موسی
وَ أَحْصَنَ فَرْجَ مَرْیَمَ ابْنَتِ عِمْرَانَ،
و عفت و پاکی مریم دختر عمران را حفظ نمود،
یَا مَنْ حَصَّنَ یَحْیَى بْنَ زَکَرِیَّا مِنَ الذَّنْبِ،
ای آن که یحیی پسر زکریا را از گناه پاک داشت،
وَ سَکَّنَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبَ، یَا مَنْ بَشَّرَ زَکَرِیَّا بِیَحْیَى،
و خشم را از موسی باز نشاند، ای آن که زکریا را به تولّد یحیی مژده داد،
یَا مَنْ فَدَى إِسْمَاعِیلَ مِنَ الذَّبْحِ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ،
ای آن که با فرستادن ذبح عظیم،
یَا مَنْ قَبِلَ قُرْبَانَ هَابِیلَ وَ جَعَلَ اللَّعْنَةَ عَلَى قَابِیلَ،
اسماعیل را از ذبح شدن نجات داد، ای آن که قربانی هابیل را پذیرفت، و لعنت را بر قابیل قرار داد،
یَا هَازِمَ الْأَحْزَابِ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
ای گریزدهنده گروه های دشمن محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) ، بر محمّد و خاندان محمّد
وَ عَلَى جَمِیعِ الْمُرْسَلِینَ وَ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ أَجْمَعِینَ،
و بر همه فرستادگان و فرشتگان بارگاهت و بر اهل طاعتت همگان درود فرست،
وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ مَسْأَلَةٍ سَأَلَکَ بِهَا أَحَدٌ مِمَّنْ رَضِیتَ عَنْهُ، فَحَتَمْتَ لَهُ عَلَى الْإِجَابَةِ،
و از تو خواستارم هر خواهشی را که بندگان مورد خشنودیت از تو خواسته اند، و اجابت خواهش آنها حتم فرمودی،
یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ، یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ، یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ ،
ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای بخشنده، ای بخشنده، ای بخشنده، ای مهربان، ای مهربان، ای مهربان،
یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ، بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ
ای دارای شکوه و کرامت، ای دارای شکوه و کرامت، ای دارای شکوه و کرامت، به او به او به او به او به او به او به او،
أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِی شَیْ ءٍ مِنْ کُتُبِکَ،
از تو خواستارم به هر نامی که خود را به آن نامیدی، یا آن را در کتابی از کتابهایت فرو فرستادی،
أَوْ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ، وَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ، یا آن را در علم غیبت نزد خود نگاه داشتی، و به بندگاههای بلند عرشت،
وَ بِمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ،
و به مُنتهای رحمت از کتاب سرنوشت خویش، و به آنچه در این آیه است:
وَ بِمَا لَوْ أَنَّ مَا فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ،
«اگر همه درختان روی زمین قلم باشند و دریا هم مرکب شود که از پس آن هفت دریای دیگر مددش کنند کلمات خدا تمام نمی شود، همانا خدا عزیز حکیم است» ،
وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الْحُسْنَى الَّتِی نَعَتَّهَا فِی کِتَابِکَ فَقُلْتَ
: و تو را می خوانم به نامهای نیکویت که آنها را در کتابت وصف کرده و گفتی
وَ لِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا،
و برای خدا نامهای نیکوست، پس خدا را به آنها بخوانید» ،
وَ قُلْتَ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ،
و نیز گفتی: «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم» ،
وَ قُلْتَ وَ إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ،
و گفتی: «هرگاه بندگانم از تو درباره من بپرسند پس به یقین من به آنان نزدیکم، دعای دعا کننده را هرگاه دعا کند پاسخ می دهم»
وَ قُلْتَ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ،
و گفتی: «ای بندگانم که بر خود اسراف کردید از رحمت خدا ناامید نباشید، همانا خدا همه گناهان را می آمرزد، به یقین او آمرزنده مهربان است» و من از تو درخواست می کنم
وَ أَنَا أَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی وَ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ وَ أَرْجُوکَ
ای خدای من و تو را می خوانم ای پروردگارم، و به تو امیدوارم
یَا سَیِّدِی وَ أَطْمَعُ فِی إِجَابَتِی یَا مَوْلایَ کَمَا وَعَدْتَنِی،
ای آقایم و در اجابت دعایم به تو طمع دارم ای مولایم، آنطور که به من وعده اجابت دادی، تو را خواندم،
وَ قَدْ دَعَوْتُکَ کَمَا أَمَرْتَنِی، فَافْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ یَا کَرِیمُ،
و آنگونه که به من امر فرمودی، پس با من چنان رفتار کن که سزاوار تو است ای کریم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ
« و سپاس خدای را پروردگار جهانیان و درود خدا بر محمّد و خاندانش همگان
پس خاجت خود را ذکر کن که ان شاء الله تعالی برآورده خواهد شد و در روایت «مهج الدعوات» است که این دعا را هرگز بدون طهارت نخوان
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان