وفات حضرت معصومه (س)، مهدی سلحشور

دورم من از کربلا، راهی هیات میشم یه یا حسین میگم و مست زیارت میشم السلام علی ساکن کرب و بلا یا اباعبدالله مرمل بالدماء ای جان من، جانان من ای دین من، ایمان من یا حسین حسین یا حسین ******** کبوتر قلبمو راهی قم می کنم تو ازدحام حرم خودم رو گم می کنم دریا رو تو چشم گریه کنا می بینم رو دوش گلدسته، شال سیا می بینم رخت عزا شد بر تنم همچون رضا سینه زنم یا حسین حسین یا حسین وقتی که زائر میشم دل پر از اشک غمه سردر شهرت زدن پرچم یا فاطمه تو صحن مثل مشهد، مستی فراهم شده گوهرشادِ صحنت، مسجد اعظم شده قم آمدم، شیدا شوم تا زائر زهرا شوم یا حسین حسین یا حسین

تنها و بى کسم، غربت شد حاصلم بارونیه چشام، حسرت موند رو دلم دل تنگ روى تو، زندانیه غمم عمرم کوتاهه و، همنام فاطمه ام غم دل منو کسى نمى دونه یه چشمم اشکه و یه چشم من خونه دنیا بدون تو شبیه زندونه داداش رو زخم من مرهم باش داداش بیا برام همدم باش داداش به یادتم یادم باش رضا جانم مى سازم با غم و مى سوزم بى صدا راضی نیستم از این روزا بى تو رضا با بوى نامه تم درد من شد دوا این دنیا که نشد محشر دیدار ما دم آخره و میون این بستر مثه یاسى شدم که دیگه شد پرپر روضه گرفتمو مى خونم از مادر اى واى شعله به درب و دیوار اى واى چشماى از سیلى تار اى واى از خون روى مسمار وا امّاه دورى از تو رضا خواهر رو مى کشه اما بازم دلم به این مردم خوشه خوبه تو شهر قم حال و احوال من گلبارون شد زمین به استقبال من محفوظه حرمتم خیال تو راحت کم نشد عزتم خیال تو راحت سالمه صورتم خیال تو راحت اما بگم برات از زینب مى سوخت تو کوفه در تاب و تب افتاد چندین دفعه از مرکب حسین واى

انشاءالله روزی نیاد که از شما جدا بشیم به پای تو می مونیم تا به راهت فدا بشیم صحن تو چه باصفاست مرقدت بهشت ماست دلها صفا می گیره نور خدا می گیره با چشمی که لبریز از هوای اشک و ماتمه با این دلی که توش به پاست همیشه خیمه غمه برای عرض تسلیت باز اومدیم تا حرمت دلها صفا می گیره نور خدا می گیره یا حسین یابن الزهرا ای دلبر و دلدار ما ای سرور و سالار ما ما را ببر به کربلا ما را نشان ده شهدا شفا بده مرضای ما یاری نما رهبر ما یا حسین یابن الزهرا

رویای شب های تارم ارباب تو دنیا من تو رو دارم ارباب تقدیرم آقا جون با تو رقم خورده حسین مادرت تو روضه، اسم منو برده حسین خوش به حال اونکه از غم تو مرده حسین باید خودت این دستای خالیمو پر کنی یک شب میون روضه ها ما رو هم حر کنی یا ثارالله و ابن ثاره، مولانا یا حسین بی تو از زمونه سیرم ارباب تو صحنت آخر می میرم ارباب میگذره با عشقت، هر شب و هر روزم آقا به عکس ضریحت چشممو می دوزم آقا با یاد روضه ها عمریه می سوزم آقا سنگتو به سینه زدن افتخار منه نوکریه در خونت عمری کار منه یا ثارالله و ابن ثاره، مولانا یا حسین سفره باب الحوائج شد باز با ذکر یا ساقی العطاشا می گه ام البنین هر کی مریض داره بیاد با چشمای گریون هر کسی می باره بیاد حاجت دارا امشب هر کی گرفتاره بیاد هر کس رزق گریه برا فاطمیه می خواد اربعین از باب الحسن صحن اباالفضل میاد یا ثارالله وابن ثاره مولانا یا حسین وعده ای داده ای و راهی دریا شده ای خوش به حال لب اصغر که تو سقا شده ای آب از هیبت عباسی تو می لرزد بی عصا آمده ای حضرت موسی شده ای بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

سرم خاک کف پای حسین است دلم مجنون صحرای حسین است به وقت مرگ چشمم را نبندید که چشم من به سیمای حسین است چراغ از بهر قبر من نیارید چراغم روی زیبای حسین است نترسانیدم از روز قیامت قیامت، قد و بالای حسین است چیزی که ندارم ببرم محضر ارباب سرمایه سری است، فدای سر ارباب از کودکیم یاد گرفتم که بگویم مادر پدرم، نذر پدر مادر ارباب