ولادت امام سجاد (ع) 1401 - محمود کریمی

مدح - ?تا خداوند می‌رسم با تو با خداوند می‌رسم تا تو همه در وحدت تو گم شده‌اند من تو، ما تو، شما تو، آن‌ها تو ما مسیر تو را عبور شدیم راه سیر و سلوکی ما، تو عبدم و لافقیر الّا من ربّی و لاکریم الّا تو آن‌که از تو سبو گرفته، منم بارها آبرو گرفته، منم چه مقامی‌ست مادر تو شدن مثل پروانه‌ی سر تو شدن بال جبریل عرش، مال خودش راضی‌ام با کبوتر تو شدن علی‌اکبر است و آرزوی چندسالی برادر تو شدن می‌شود برتر از سلیمان شد ظرف یک‌روز، نوکر تو شدن این غلام سیاه را نفروش کردم عادت به قنبر تو شدن به خدای یگانه می‌ارزد کشته‌ی نام اطهر تو شدن پدرت هم به تو، ولی می‌گفت بابی أنت یاعلی می‌گفت آمدی و حسین خندان شد همه‌جا جز بقیع، چراغان شد آمدی و به برکت نامت نام جدّت «علی» فراوان شد مادرت شد عروس زهرا و افتخارش نصیب ایران شد آشنا با صحیفه‌اش کردی هرکه بر سفره‌ی تو مهمان شد رمضان، ماه سرِّ شعبان است رمضان، شرح ماه شعبان شد عدّه‌ای که به پات افتادند به مناجات راهشان دادند ابر و خورشید و ماه در کارند خاکی از زیر پات بردارند تب تو، تب نبود؛ درمان بود راویان تب تو بیمارند دوستان قدیمی زهرا به تو و مادرت بدهکارند در اسیری مادرت حتّی از مقامات او خبر دارند هرچه مهریه‌اش گران باشد باز قوم علی خریدارند به غلامت بگو دعا بکند این گرفتارها گرفتارند با مناجات تو، ملائکه هم سر شب تا به صبح بیدارند تا نگاهی به بالشان بکنی از کرم، خوش به حالشان بکنی کاش می‌شد بنا درست کنند گنبدی از طلا درست کنند همه‌جای مدینه را نه، نه لااقل پنج‌تا درست کنند گردوخاک بقیع را ببرند تا برایم دوا درست کنند شیعیان حاضرند با گریه آستان تو را درست کنند با النگوی دختران عجم چند ایوان‌طلا درست کنند سنگ‌ها می‌خورند بر سر تو تا که شاید صدا درست کنند عمّه را زد ولی سر تو شکست هم سر عمّه، هم سر تو شکست

سرود - امشب ای ماه دل‌آرا سرشارم از غزل تو دستم باشد به دامن چشمان پر عسل تو در پای خمره‌ی عشقت عمری پیمانه گرفتیم از بس‌که با تو نشستیم بوی میخانه گرفتیم ای فُلک و فَلک بی‌تاب ذکر سحر جان‌بخشت حورا و ملک، مجنون یک‌دم نظر جان‌بخشت در وصف جمالت ای شاه یک جمله بگویم، کوتاه شرف‌الشمس ثارالله من بنده و تو سلطانم

سرود - ?علی آمین دعاست؛ علی مصداق رضاست علی هادی هداست؛ علی اصل کیمیاست میگن که خدا به ارباب یه پسر داده مثل مهتاب که رفته از شرم چشماش زیر چادر ابرا، آفتاب عکس علی به دامن اسدالله افتاده شوق علی از نور ولادت سجّاده کلام عشقم شده «علی علی» غلام عشقم؛ گره‌گشایی کرده از کارم علی حسین فرموده: صدتا پسر اگه خدا بهم بده اسم تمومشونو می‌ذارم علی علی شهبال صعود؛ علی معراج سجود وجه کرّار علی؛ راز وحدت وجود دم نو رسیده امشب شده از بوسه‌ها لبالب باباش میگه رفته چشماش به چش عبّاس و زینب پیشونی برادرو علی‌اکبر می‌بوسه نشونی حیدر رو خود حیدر می‌بوسه صدای قلبم شده «علی علی» هوای قلبم، هوای حبّ همه‌ی ورّاث علی حسین فرمانده؛ لشگری از علی به دور اربابن همه مطیع امر «عبّاس علی» علی‌دوستی کافیه واسه باشرف‌شدن آرزوی اولیاس، ساکن نجف شدن مست از عطر حرم، روشن از نور ضریح نوش جون لایقش، طعم انگور ضریح چه سفره‌ی کاملی بود چه شکوه پرحاصلی بود این سه‌شب هرچی شنیدم خلاصه‌ی همشون «علی» بود نامه‌ی ما به حسین و به سجّاد و به اباالفضل میره نجف اشرار عالم رو می‌سپاریم به غرّش شیر نجف تسبیح بتول شده «علی علی» به قول رسول: شرط بهشتی‌بودن، محبّت علی بالاترین نعمت برای ما اینه‌که با عنایت حضرت زهرا هستیم امّت «علی»

مدح - عید است و من شراب‌زاده عازم به خُمم به عزم باده می‌زاده اگر شراب نوشد در دیدن خویش خویش کوشد من زاده‌ی خم و خویش‌خامم گه واجبم و گهی حرامم در سینه‌ی من به‌جز طرب نیست هرگز غم دوست، مستحب نیست من با همه فقرم و نداری هرگز نکشیده‌ام خماری پس نعره ز استخوان بر آرم پهنای فلک، دهان در آرم ای جوش جهان بر آتش تو ای دست همه در آتش تو بنشین که ارادتی بخیزم از روی سعادتی بخیزم ای تیغ فصاحت و بلاغت ای داده به کیمیا، سعادت سجّاده‌ی تو پر از حیات است اشک تو خود از مطهّرات است ای مست نماز تو، ملائک ای بسته به راز تو، ملائک ای مصحف تو، کلام عالم ای در کف تو، زمام عالم ای کعبه‌ی ازدحام‌دیده ای محتشمِ هشام‌دیده برخیز و طواف کن حرم را از کعبه مگیر این کرم را بگذار که حاجیان حیران دنبال نگاه تو چو جیران ای دلبر مکّی و عراقی معراج سعادت نراقی ای یاد تو شاه‌نامه‌ی من زلف تو، سیاه‌نامه‌ی من ای نیم‌شرر ز تو به ققنوس ای یک‌نم حکمت تو قابوس ای یاد تو یاد کبریایی من ناقصم و تو پر بهایی خاقان فلک تویی و لا غیر سیمرغ، سفیر توست؛ لا طیر ای خسرو تخت و تاج و دیهیم شیرین‌حرکات هفت اقلیم دستم نرسد اگر به تختت تخت تو بلند همچو بختت نشتر برسان که رگ رسیده ای زاده‌ی پارس! سگ رسیده ای خاک‌نشین صاف و ساده ای حُرّ فلک! اسیرزاده ای زاده‌ی مکّه و مدینه ای اصغر و اکبر و سکینه ای یاد تو کامل‌الزیارات ای ذکر تو بهترین تجارات ایران ز تو دارد این بقا را ای مادر تو عروس زهرا تو مصحف پاک و تازه داری در هر ورقش اجازه داری تو با دل زینب عفیفه دیدی که چه رفت بر صحیفه یعقوب بیا که غم بزرگ است یوسف جگرش به دست گرگ است چون پای شه از رکاب افتاد مابین دو نهر آب افتاد

سرود - صدف امّ‌البنین، مروارید آورده برای مولا مرج‌النور یلتقیان؛ آمده عشق؛ عشق حسین؛ عشق زینب کبری همه‌ی وجودش از دم یاره؛ دم یاره حاء و سین و یاء و نون، علمداره؛ علمداره امیر آل‌الله، پسر شاه نجف؛ وزیر ثارالله، پسر شاه نجف دلاور صفّین، پسر شاه نجف؛ روح ولی‌الله، پسر شاه نجف جمع فضایل، پسر شاه نجف؛ دریا و ساحل، پسر شاه نجف همه مریدت، پسر شاه نجف؛ حول و محوّل، پسر شاه نجف اوج مقامات، پسر شاه نجف؛ عموی سادات، پسرشاه‌نجف نور جمالت، پسر شاه نجف؛ تفسیر آیات، پسر شاه نجف روشنیم از جلوه‌ی نقره‌فام تابش ماه کامل دل سجّاد و اهل‌حرم گرد علم، روشن و گرمه با نور ابوفاضل آیه‌های عاشقی شده نازل؛ شده نازل عشق زین‌العابدین، ابوفاضل؛ ابوفاضل سلام اباالفضل، پسر شاه نجف؛ آقام اباالفضل، پسر شاه نجف دخیل علمدار، پسر شاه نجف؛ امام اباالفضل، پسر شاه نجف دوباره کعبه طپید؛ دل‌هامون لرزید و علی تکثیر شد سیّدالاحرار شد این‌بار آینه‌دار؛ نور علی باز عالم‌گیر شد حبّذا و هلبیک ابوسجّاد؛ ابوسجّاد با صد و ده نفست بگو سجّاد؛ بگو سجّاد یا ناصرالدین، پسر شاه نجف؛ زین‌العابدین، پسر شاه نجف تشریع و تکوین، پسر شاه نجف؛ دلیل آمین، پسر شاه نجف عابد امّت، پسر شاه نجف؛ روح اجابت، پسر شاه نجف شور قیامت، پسر شاه نجف؛ یم کرامت، پسر شاه نجف به در بیت‌الحسین، صدها فطرس بند توسّل بسته نوه‌ی زهرا آمده با دست علی؛ فوج ملک آید دسته‌به‌دسته اومده برادر علی اکبر؛ علی اکبر اهل آسمون میگن مدد حیدر؛ مدد حیدر ثالث حیدر، پسر شاه نجف؛ اوسط اکبر، پسر شاه نجف خورشید طالع، پسر شاه نجف؛ شمس منوّر، پسر شاه نجف آرام زینب، پسر شاه نجف؛ امام زینب، پسر شاه نجف ای سایه‌سار و پسر شاه نجف؛ اکرام زینب، پسر شاه نجف

سرود - ?مادر شدن سیّده‌ی نساء عالمین و بی‌بی‌جانم امّ‌البنین و شه‌بانوی روی زمین علی، قمردار شده؛ حسین، پسردار شده شبا، شبای جلوه‌ی حیدر کرّار شده حسین، باب‌المراد علی، زین‌العباد اباالفضل،‌ خیرالعماد خورشید اومد؛ ماه اومد؛ ستاره اومد اون‌که برام عاشقی میاره، اومد توو دست تو از آسمونا حبل‌المتین و خیر و شرّ و دنیا و دین و پر پرواز روح‌الامین چشام که دریا میشه؛ در حرم وا میشه تووی هوای شما، بال‌وپرم وا میشه حسین، روح‌الحیات علی، سرّ‌الصّلات اباالفضل، باب نجات یابن‌الحسین! جلوه‌ی خدایی داری آقا ببین این‌همه فدایی داری پروردگار داده به من عشق بی‌قرین و شور این عشق آتشین و از آقام زین‌العابدین اومد نگار همه که از بنی‌هاشمه یکی‌یکی می‌رسن ذریّه‌ی فاطمه حسین، عین‌الیقین علی، نور مبین اباالفضل، حبل‌المتین مجنونتم؛ عاشق و هلاکتم من مجنون اون عطر خاک پاکتم من