شهادت امام سجاد (ع)، امیر کرمانشاهی

سر نخواهم کرد خم پیش کسی الا حسین /قلب من خورده به نام نامی مولا حسین /در رهش امروز هر کس یک قدم برداشته /خوب می داند تلافی می کند فردا حسین /آه از آن روزی که خلوت می شود دور مزار /بعد می بینی که مانده پیش تو تنها حسین /بندگان شیخ و شاه و مال دنیا نیستیم /از همه عالم کفایت می کند ما را حسین /شک ندارم نوکران را از صف یوم الحساب /می کشد بیرون ملک، می گوید "این ها با حسین" /ابر و باد و ماه و خورشید و فلک در مشت اوست /لحظه ای ابرو بیاندازد اگر بالا حسین /کوله باری از گناه آورده ام چون گفته اند /با دو قطره اشک، پاکش می کند یکجا حسین /رمز و راز کاف و ها و یا و عین و صاد، اوست /"کَلمَة الحسنی" حسین و "عُروةُ الوثقی" حسین /بس که بخشیده است می ترسم میان قتلگاه /شمر را بخشیده باشد روز عاشورا حسین /مادرم می گفت اگر شوق حرم داری بگو /بعد تسبیحات بی بی حضرت زهرا، حسین /هر که دلتنگ است بسم الله، هموار است راه /خرج چندانی ندارد کربلا، یک "یا حسین"

توی کاسه آب می دید گریه می کرد /بچه ای رو خواب می دید گریه می کرد /یاد دستای رقیه خواهرش /هر موقع طناب می دید گریه می کرد /تا که جنجالی می دید گریه می کرد /رفته از حالی می دید گریه می کرد /دیگه این آخرا طوری شده بود /هر جا گودالی می دید گریه می کرد /آسمون رو تار می دید گریه می کرد /باغ می دید، بهار می دید گریه می کرد /پاهای رقیه یادش می اومد /توی صحرا خار می دید گریه می کرد /یا آتیش یا دود می دید گریه می کرد /وقتی که عمود می دید گریه می کرد /دستاش رو هی می کوبید به صورتش /صورت کبود می دید گریه می کرد /طفل شیرخواره می دید گریه می کرد /یا که گوشواره می دید گریه می کرد /گریه ی رباب رو هم در می آورد /هر جا گهواره می دید گریه می کرد /تا که مهمونی می دید گریه می کرد /پیرهن خونی می دید گریه می کرد /هی می گفت بهش یه خورده آب بدید /هر جا قربونی می دید گریه می کرد /هر کسی که غم می دید گریه می کرد /قامت خم که می دید گریه می کرد /یاد زخمای هلال قتلگاه /نعل اسب هم که می دید گریه می کرد

حرامیان همه بر گِردِ پیکرش بودند /تمام نیزه به دوشان پِیِ سرش بودند /به یک طرف به جگر شعله خواهرش می زد /به یک طرف به سر و سینه مادرش می زد /چگونه با که بگویم غروب را دیدم /به روی نیزه سری از بدن جدا دیدم /صدای هلهله ها تا به گوش ما آمد /صدای حرمله از پشت خیمه ها آمد /به پشت خیمه نوک نیزه ای زمین می خورد /کسی به خنده سرِ کوچکی به نِی می بُرد /حرامیان نه فقط گاهواره می بُردند /لباس را زِ تَنی پاره پاره می بُردند /به روی دوش همه تازیانه می آمد /ز گوش های همه گوشواره می بردند /نمی رود ز خیالم دمی که می دیدم /به سمت نیزه ی بابا نگاه دختر را /دوید کودکی و یک نفر به دنبالش /گرفت پنجه به زلف و کشید معجر را

"یا حبیب الباکین" گریه کن سر بریده ام /هر نفسم آه کشیدم به یاد بابای شهیدم /کهنه نمیشه غم کهنه پیرهنت، غریب گیر آوردنت /قد نگین انگشترم نداشت یه جای سالم تنت /مگه یادم میره کربلا چه جوری تشنه لب کشتنت /چهل ساله یاد چله غمتم، روضه خون محرمتم /آه یا مظلوم***"یا حبیب الباکین" اشک چشمامه مثل بارون /یه عمریه دلم شده خون، هر شبمه شام غریبون /یا جای غل و زنجیره روی گردنم، اسیر گیر آوردنم /بهار من خزونی شده، نمونده از گلت ساقه ای /پناه آوردم تو آفتاب به زیر سایه ناقه ای /ناقه ی بی جهاز و غم غربت دختر فاطمه /رقصیدن و چقدر کف زدن دور سر بریدت همه /چهل ساله یاد چله ی غمتم، روضه خون محرمتم /آه یا مظلوم***"یا حبیب الباکین" پریشون اشک ربابم /خاطره هام دیگه عذابند، به یاد مجلس شرابم /هر جا رقیه گفت بابا، می زدنش، یتیم گیر آوردنش /هنوز توگوشمه وای من، صدای ناله ی اون شبش /وقتی که دید لبت خونیه با دست می زد به روی لبش /تشییع جنازه ی خواهرم شبونه بود مثل مادرش /بس که کشیدنش روی خاک کم شده بود موهای سرش /چهل ساله یاد چله ی غمتم، روضه خون محرمتم /آه یا مظلوم

رفیق یه روز میاد رفاقتو نشون میدی /شونه های منو تو قبر تکون میدی /شاید توی پیری یا شاید جوونی باید برام بشینی تلقین بخونی /"اسمع افهم یا فلان بن فلان" شونه مو تکون میدی که توامان /بگو آقا رفیقم سینه زنان پشت دسته هات می رفت دوان دوان /بیا دستشو بگیر همین الان /"هل انت علی العهد الذی فارقتنا" امسال بدون من میری به کربلا / یادت نره رفیق منو بین موکبا، یادت نره رفیق منو بین زائرا /"اذا اتیک الملکان المقربان" چند قدم به نیت گذشتگان توی مشایه برو گریه کنان /می خوری چای عراقی نوش جان /"فلا تخف" یادم کن توی ایوون نجف /ذکر "علی علی" برام بگیر تا که بگیره روح من شعف /"لا تحزن" قسمت میدم به شاه بی کفن /اگه رفتی حرم امام حسن یه سلامم بده از جانب من /"افهمت یا فلان بن فلان" غصه نخور می رسه امام رضا به داد ما سینه زنا /"افهمت یا فلان بن فلان" غصه نخور از تو قبر در اومدی خاک بریز و بگو صاحب الزمان /الغوث و الامان

این ذکریه که ملک نداره، این نوریه که فلک نداره /دست کسی تو دنیا به قدر دستای حسین نمک نداره /هم از دستت نمک خوردم، هم از عشقت شفا بردم /ولی غیر از بدی آقا برات چیزی نیاوردم /با بدا کی می سازه تنها حسین، کل من علیها فان و یبقی حسین***سرسلسله ی وفا اباالفضل، کوه ادب و حیا اباالفضل /با نام حسین شفا می گیریم، با نام تو کربلا اباالفضل /روی دوشم علم دارم، توی قلبم حرم دارم /درسته خالیه دستم، تو رو دارم چی کم دارم /مثل تو نگفت هیچ کس مولا حسین، کل من علیها فان و یبقی حسین

مشق شب نوکرا یا اباعبدالله /ارباب هفت پشت ما یا اباعبدالله /درد عشق تو رو کشیدم، المنة لله به تو رسیدم /حالا هر چی بگی قبوله، بی تعلل جونمو میدم /ای عزیزترین رفیق من حسین حسین /ای رابطه عمیق من حسین حسین***سید و مولای ما یا اباعبدالله /ما رو ببر کربلا یا اباعبدالله /با یه پرچم پای پیاده راه بیفتیم تو مسیر جاده /کلی هم کیف می کنیم اصلاً کی میگه راه خیلی زیاده /ای قشنگ ترین خاطره ی زیارتام حسین /ای رفیق ترین رفیقم از بچگیام حسین

دیوانه وار اومدم امشب، پی یار اومدم امشب /شغل من گداییه والله پی کار اومدم امشب /غرض از مزاحمت اینه که بگم دوستت دارم خیلی /دوری از حرم کلافم کرد، بی تو خب نمی مونه میلی /میلم به کربلاست، میلم به موکباست، میلم قدم زدن با زائراست /میلم به روضه هاست، عشقم علامت هاست، عشقم کتیبه و محرماست /حسین ای جانم***صاحب ما تا اباالفضله روزی ما با اباالفضله /هر چقدرم گره کور باشه چاره فقط یه "یا اباالفضل" /ارمنی میاد در خونه اش روزی یه سال رو می بنده /اصلاً هر کی با اباالفضله همه جوره آبرومنده /باب الحوائجی خورده به نام تو، حتی شفا میده غلام تو /جانم به نوکرات، عشقم عَلَم کشات، جانم به سفره ی مشکل گشات /حسین ای جانم