- 2100
- 1000
- 1000
- 1000
اصغر که در میان شهیدان سرآمد است
مرثیه خوانی شهادت حضرت علی اصغر (ع) با صدای اصغر موسوی، سال 1387
متن شعر:
اصغر که در میان شهیدان سرآمد است
باب الحوائج است و گل باغ احمد است
فرزند با کرامت مولای دین حسین
از نسل پاک ختم رسالت محمد است
اصغر که ز سوز تشنگی خواب نداشت
می سوخت در آغوش پدر تاب نداشت
از خون گلوی خویش آبش دادند
گویی که فرات بهر او آب نداشت
شد چو در میدان بلند از شاه دین
بانگ هل من ناصر و هل من معین
اصغر آمد در حرم در پیچ و تاب
چون دل لیلا و گیسوی رباب
یعنی ای بابا فراموشم مکن
بعد مرگ خود سیه پوشم مکن
یعنی اکنون نیستس بابا غریب
بعد مرگ گردی غریب ای بی نصیب
نیست بابا گر علی اکبرت
بهر جانبازی نگر بر اصغرت
گر ندارم دست بهر دار و گیر
می نمایم حلق خود آماج تیر
زین فغان در خیمه بر پا شد خروش
شاه دین را آن خروش آمد به گوش
آن زمان او را به غم افزوده غم
بار دیگر کرد آهنگ حرم
بر گرفت آن طفل را با اشک و آه
همره خود برد سوی رزمگاه
این که بدین کودکی گناه ندارد
یا که سر رزم این سپاه ندارد
بلکه بس افسرده است و آه ندارد
راه دهید آن که را پناه ندارد
پیش کز ایزد برید کیفر اکمل
ناگه از آن قوم از سعادت محروم
حرمله اش تیر کینه را به حلقوم
حلق ورا خست و جست بر شه مظلوم
وز شه مظلوم ان سه شعبه مسموم
رد شد و سر زد به قلب پاک پیمبر
وقت شهادت بر رخ من خنده کردی
زان خنده ات کشتی مرا هم زنده کردی
آتش گرفتم از خنده تو
شد بسته با تیغ پرونده تو
علی علی جان
یک دم جدا از این گل پرپر نگشتم
رفتم به میدان دست خالی برنگشتم
آبی زدم بر قلب کبابش
بر روی دست من برد خوابش
علی علی جان
چون که تو خواسته ای باد فدای ره تو
سر من اکبر من اصغر من یاور من
متن شعر:
اصغر که در میان شهیدان سرآمد است
باب الحوائج است و گل باغ احمد است
فرزند با کرامت مولای دین حسین
از نسل پاک ختم رسالت محمد است
اصغر که ز سوز تشنگی خواب نداشت
می سوخت در آغوش پدر تاب نداشت
از خون گلوی خویش آبش دادند
گویی که فرات بهر او آب نداشت
شد چو در میدان بلند از شاه دین
بانگ هل من ناصر و هل من معین
اصغر آمد در حرم در پیچ و تاب
چون دل لیلا و گیسوی رباب
یعنی ای بابا فراموشم مکن
بعد مرگ خود سیه پوشم مکن
یعنی اکنون نیستس بابا غریب
بعد مرگ گردی غریب ای بی نصیب
نیست بابا گر علی اکبرت
بهر جانبازی نگر بر اصغرت
گر ندارم دست بهر دار و گیر
می نمایم حلق خود آماج تیر
زین فغان در خیمه بر پا شد خروش
شاه دین را آن خروش آمد به گوش
آن زمان او را به غم افزوده غم
بار دیگر کرد آهنگ حرم
بر گرفت آن طفل را با اشک و آه
همره خود برد سوی رزمگاه
این که بدین کودکی گناه ندارد
یا که سر رزم این سپاه ندارد
بلکه بس افسرده است و آه ندارد
راه دهید آن که را پناه ندارد
پیش کز ایزد برید کیفر اکمل
ناگه از آن قوم از سعادت محروم
حرمله اش تیر کینه را به حلقوم
حلق ورا خست و جست بر شه مظلوم
وز شه مظلوم ان سه شعبه مسموم
رد شد و سر زد به قلب پاک پیمبر
وقت شهادت بر رخ من خنده کردی
زان خنده ات کشتی مرا هم زنده کردی
آتش گرفتم از خنده تو
شد بسته با تیغ پرونده تو
علی علی جان
یک دم جدا از این گل پرپر نگشتم
رفتم به میدان دست خالی برنگشتم
آبی زدم بر قلب کبابش
بر روی دست من برد خوابش
علی علی جان
چون که تو خواسته ای باد فدای ره تو
سر من اکبر من اصغر من یاور من
کاربر مهمان