وفات حضرت معصومه (س)، سید مهدی میرداماد

ای سایه ی بالا سرِ خواهر، برادر ای جانِ از جانِ خودم بهتر، برادر خواهر همان احساس مادر بر برادر دارم برایت می شوم مادر، برادر ای سوره چشمی بر منِ آیه بیانداز یعنی نگاهی هم به همسایه بیانداز یک بارِ دیگر بر سرم سایه بیانداز بر خواهرانش سایه دارد هر برادر *** چیزی به غیر از چشم تر دارم، ندارم از گوشه ی زندان خبر دارم، ندارم اصلا نمی دانم پدر دارم، ندارم دیدم کمالاتِ پدر را در برادر دارالشِفای من دوایی می فرستی با التماس من دعایی می فرستی از جانب زلفت صبایی می فرستی افتاده ام در گوشه ی بستر، برادر *** اینجا مسیرِ کوچه ها خوب است، خوب است اینجا نگاهِ مردها خوب است، خوب است حالا که احوالِ رضا خوب است، خوب است از بس فنا گردیده ام من در برادر در کوچه ها با حالِ بیمارم نبردند وقتی رسیدم، سمتِ بازارم نبردند این معجری را که سرم دارم نبردند اینجا چه شأنی دارد این معجر، برادر

ای کاش مرغی را کسی بی پر نبیند جسم برادر را کسی بی سر نبیند

شکستم از داغ دوری، کجایی امشب برادر رسیده وقت وصالم، بیا به بالین خواهر جز با غم تو، معصومه که مأنوس نشد سهم دل من، دیدار تو در طوس نشد من بار سفر با شوق تو بستم ولی خواستم ببینم روی تو رو افسوس نشد امشب کجایی جانا، ای ماه انجما را میرم میشه مزارم مثل مزار زهرا رضا خدا نگهدارت، رضا خدا نگهدارت *** با این که نیستی تو پیشم، با این که حالم غمینه احساس غربت نکردم، قم بود شبیه مدینه جز من توی قم کسی قبله ی حاجات نبود چون رسم اینا جز تکریم سادات نبود اینجا ندیدم چشم و نظر بی حیا دروازه ی قم، دروازه ی ساعات نبود امشب میون این تب جونم رسیده بر لب هستم به یاد شام و هستم به یاد زینب *** اگرچه بی تو اسیر رنج و غم و آه و دردم خاطر تو جمع، لباس اسیری بر تن نکردم فهمیده دلم هجران تو رو چاره نیست اینجا ولی حرف از بردن گوشواره نیست پیراهن تو می بوسم و بو می کنم پیراهن تو شکر خدا صد پاره نیست

یا بنت موسی بن جعفر، محبوبه ی حی داور وصفت ز گفتن فراتر، شمس الشموست برادر زیبد که زهرای اطهر نازد به تو همچو دختر یا بنت موسی بن جعفر *** تو دخت ام الکتابی، قم چون تو مادر ندارد شمس الشموس دو عالم مثل تو خواهر ندارد جبریل دست توسل از چادرت برندارد بعد از رضا نجمه با خود همچون تو اختر ندارد والله مثل تو دختر، موسی بن جعفر ندارد لطفت به قم مادری کرد با آنکه همسر ندیدی در عمر کم جز فراق و داغ مکرر ندیدی بس سال ها رفت و روی موسی بن جعفر ندیدی در شهر قم دیده بستی، روی برادر ندیدی بی بی تو راس برادر بر نیزه دیگر ندیدی دیگر تو بزم شراب و آیات قرآن ندیدی در طشت زر روی خونین، خورشید تابان ندیدی داغ سه ساله دل شب در کنج ویران ندیدی

تو کیستی، سلاله ی کوثری فاطمه را فاطمه ی اطهری تو عمه ی چهار ولی خدا تو هفت بحر نور را گوهری تو ساره یا خدیجه یا فاطمه تو مریم عذرا یا هاجری تو یک حدیقه ی گل احمدی تو در سماوات عفاف، اختری تو در کنار عمه و مادرت از همه سادات جهان برتری سلام کوثر به تو یا فاطمه که حضرت فاطمه را کوثری بعد رضا و مادرت فاطمه تو پاره ی پیکر پیغمبری بودی اگر کنار زینب به شام می گفتم "نایبة الحیدری" راه بهشت از حرم امن توست تو چهارده بهشت حق را دری نشر احادیث پدر شأن توست چو مادرت دخت پدرپروری قم حرم ائمه، تو مادرش در این حرم عالم را رهبری عالمه ی معلمه ندیده فاطمه ی پیامبر منظری اگرچه بانوی بهشت قمی تمامی بهشت را زیوری

یکی مثل من قطره، یکی مثل تو دریا یکی مثل من نوکر، یکی مثل تو آقا مگه میشه که اجابت نشه دعای نوکرت آقا مگه میشه که نمیره عاشق تو بالاسرت آقا مگه میشه سر نزنه به سینه زن ها مادرت آقا دعا کنه تو باشی و نباشه غیری همینه عاقبت به خیری *** یکی قسمتش وصل و یکی قسمتش هجرون یکی مثل تو لیلا، یکی مثل من مجنون حق داری که نگاه به این دل بی استفاده نکنی حق داری که اعتنایی به من بی اراده نکنی ولی آقا از کشتی عشقت منو پیاده نکنی خدا رو شکر تا دیوونه ی کربلاتم سوار کشتی نجاتم *** یکی پایین پا و یکی بالاسر میره خوش به حال هر کس که برای تو می میره چی میشه که سینه زنت، سینه سپر برای تو بشم چی میشه که مدافع حرم بچه های تو بشم چی میشه که شهید گمنام تو کربلای تو بشم