ولادت امام هادی (ع) 95 - مهدی سلحشور و مجید بنی فاطمه

سرود - سلحشور - اگه دل دادی ز غم آزادی خراب آبادی شب میلادی بخون با شادی یا امام هادی بگو تا کور شه هر کس که دشمن این آقاست نقی زیباترین اسم تو آسمون دنیاست بخون جامعه تو حرم ها همیشه ولایت رو بشناس با لطفش ز ریشه سیدنا امام هادی علی چهارم شمایی آقا طلایه دار صفایی آقا رئوف شهر سامرایی آقا شما ابن الرضایی عادتکم الاحسان سجیتکم کرم ولایتکم ایمان شب عیده و باز پر از شور و شینم به لطف دعاتون غلام حسینم

سرود - بنی فاطمه - امشب بشیـر از جانب حی تعالی آمده گوید که یاسینی دگر از صلب طاها آمده یــا کوثــری از دامــن ام‌ابیهــا آمده چـارم علـی در مجمع اولاد زهرا آمده از نسل مصباح الهدی هادی به دنیا آمده نور هدایت تافته هم در عرب هم در عجم کهف التقی، بـدرالشرف، نورالهدا، ابن‌الرضا رخ رحمه للعالمین هیبت علی مرتضی قرآن از پـا تـا بـه سر توحید از سر تا به پا هر دیده بر او یک حرم هر دل بر او یک سامرا هم وجـه ذات کبریـا هـم نجل ختم‌الانبیا آیینـ? حسن قـدم بگـذاشت در عالـم قدم از آیـ? ?اللهُ نور? افکنده گل سیمای او نام دل‌آرایش علی، قلب محمّد جای او در چشم عرش کبریـا پیداست جای پای او دل، حج بجـا آرد ولـی در طوف سامرای او جود و کرم، بذل و عطا، یک قطره از دریای او عالم اگر سائل شود در پیش بذل اوست کم چشم عطا بر درگه و چشم کرم بر دامنش یعقوب‌هـا بینـا شوند از نفخـ? پیراهنش نور الهـی در دلش روح محمّـد در تنش قرآن، کتـاب منقبت مداح ذات ذوالمنش شیرین دعای جامعه از منطق شور افکنش بیـن زیـارات دگـر این جامعـه گشته علم باغ بهشت من بود صحن و سرای سامره مرغ دلـم دائـم زنـد پـر در هـوای سامره تا چهره بگذارم شبی بـر جای‌جای سامره سعی و صفا و مـروه‌ام باشد صفای سامره ای کاش یارب میشدم عمری گدای سامرا هرچند دائم خویش را بینم کنار آن حرم ای آفتاب شهر دل روی جهـان‌آرای تو ای گشته زیبایی خجل از طلعت زیبای تو روی خدا را اهل دل دیدند در سیمای تو نور خـدا می‌تابـد از سرداب سامرای تو دُر کرامت ریختـه از لعل گوهـرزای تو در زیر بـارِ منتت پشت فلک گردیـده خم

سرود - بنی فاطمه - دوباره ، یکی اومده دل میبره ساده ببینید ، رسیده اونی که جان جواد من ، گم کرده راهم ، تو نور خدایی من ، دربند سلطان ، تو ابن و الرضایی پر از عشقم ، پراز شادیم گدای قدیم امام هادیم ای ماه سامرا ، روحی لک الفداء پر زدم ، توی آسمونا با شور و شادی نوشتم ، رو فلبم مددی حضرت هادی من ، عبد غلامم ، تو آقای مایی من ، مجنون عشق و تو لیلای مایی هوای دلم پر از شادی دلم بیقرار امام هادی ای ماه سامرا ، روحی لک الفداء دل من ، شده مهمون مهتاب و ستاره دوباره ، هوای حرم سامرا داره باز با لطف هادی ، دل عرش خدا شد باز نقش دل من ، یا ابن الرضا شد دلم ساکن همین وادی دلم بیقرار امام هادی ای ماه سامرا ، روحی لک الفداء عمریست که دم به دم علی میگویم درحال نشاط و غم علی میگویم عمریست علی گفتم و ان شاالله تا آخر عمر هم علی می گویم ملائک ، از اون بالا میان پای پیاده تو دستا ، پر از نور پر از جام و باده تو ، رمز بقائی ، تو مشگل گشایی ما ، مجنون عشق ، تو لیلای مایی تویی سرورم علی تویی صاحبم علی گدایی علی بن ابیطالبم مستم قلندرم در بند حیدرم

مدح - بنی فاطمه و سلحشور - ایوان نجف عجب صفایی دارد حیدر بنگر چه بارگاهی دارد *** تو مپندار که من غیر تو دلبر گیرم بی وفایی کنم و دلبر دیگر گیرم بعد صد سال اگر از سر قبرم گذری من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم *** تاریخ مثل ساقی کوثر نداشته ست اعجاز خلقت است و برابر نداشته ست وقت طواف دور حرم فکر می کنم این خانه بی دلیل ترک برنداشته ست سوگند می خورم که نبی شهر علم بود شهری که جز علی در دیگر نداشته ست طوری ز چهارچوب در قلعه کنده است انگار قلعه هیچ زمان در نداشته ست

شور - سلحشور - چیزی که ندارم ببرم محضر ارباب سرمایه سری هست فدای سر ارباب از کودکی ام یادگرفتم که بگویم مادر پدرم نذر پدر مادر ارباب