10 ربیع الثانی، وفات حضرت معصومه (س)، مهدی سماواتی

ای به قم آفتاب قلب جهان دخت موسی سلالة قرآن عمه و دخت و خواهر سه امام مادر کل عالم امکان تو به چشم ائمه زهرایی بعد زهرا به قدر و عزت و شان زینب دوم بنی?الزهرا عمة چار حجت یزدان هم وجودت کریمة عترت هم ولایت حقیقت ایمان فیض فیضیه از کرامت توست شهر قم از تو گشته مهد امان حرم یازده ولی خدا حرم توست ای سپهر مکان قم جلال مدینه پیدا کرد تا نهادی قدم به دیدة آن گشت روز ورود تو در قم روز عید کرامت و احسان روز عید نزول رحمت?ها روز عفو و عنایت و غفران اهل قم از برای استقبال همه با دسته گل شدند روان مرد و زن دور محملت گشتند اشک شوق همه ز دیده روان قم دل از گلشن بهشت گرفت محملت بس?که گشت گل باران همه گفتند فاطمه در حشر پای بنهاده? ای گنه کاران حرمت شیعیان قم ز تو کرد ستم اهل شام را جبران کاش زینب به قم سفر می?کرد تا نمی?دید آن همه طغیان اهل قم کی برند مهمان را گه به بزم شراب و گه زندان جای تو بیت موسی خزرج جای زینب به گوشة ویران دور تو عالمان فقه و اصول دور زینب ابن سعد و شمر و سنان دور تو دسته?های گل در دست دور او سنگ و چوب، زخم زبان سر بی پیکر شاه شهداء، زیور نی ز جلو آن سر و هیجده سر ببریده ز پی محمل پرده گیان آمده اندر پی وی چون بنات النعش افتاده دنبال جدی بسته سر سلسله قوم چو در سلسله بود از بلا سلسله بر گردن آن سلسله بود بهر دیدار اسیران حبش خیل تتار آمد از شام تماشائی هشتاد هزار همه آکنده دل از کین نبی مختار همه را بغض علی کین نبی آمده کار همه مزمار و نی و چنگ و دف و تار زدند کوس شادی سر هر کوچه و بازار زدند شامیان خنده به زخم جگر ما نزنید ساز با ناله ی ذریه زهرا نزنید