10 ربیع الثانی، وفات حضرت معصومه (س)، محمدرضا بذری

دلم غم داره، داره منو میکشه دوریت مگه چقدر صبر دارم می شنوی صدامو داداشم خواهر توام معصومه کجایی ببینی که ناموست که بدون تو مظلومه به دل من افتاده بیام دلمو زدم جاده بیام واسه تو دلم تنگه داداش شبیه یه دلداده بیام وای دلم واسه دیدنت تنگه رضا هوای تو دلمو برده می بینی که غرق آهم سایه تو رو سرم نیستُ دلهره شده همراهم بار سفرم رو بستم من روانه شهر طوسم دلم می خواست برسرم پیشت دیدن تو شد افسوسم آخه تو همین قم می میرم میون این مردم می میرم یاد مادرت فاطمه و میخ در و هیزم می میرم وای دلم واسه دیدنت تنگه رضا دست و پاتُ می بوسم داداش برادری کردی واسم یه خواهر و برادر مثل خودم و خودت می شناسم خواهری و برادری محزون یکی بی تاب و یکی بی حال یکی بالای بلندی بود یکی پر خون تو گودال روضه غریبی به کنار روضه غم یار یه طرف تنش رو خاکا و سرش با سر علمدار یک طرف وای دلم واسه دیدنت تنگه رضا

ذکر لب انبیاء حسین علیه السلام اعظم اسم خدا حسین علیه السلام فیض دمادم حسین هستی خاتم حسین کیست من المصطفی حسین علیه السلام عشق فقط یه کلام حسین علیه السلام بال و پر فاطمه، تاج سر فاطمه کوثر خیر النساء حسین علیه السلام سید احرار او، حیدر کرار او آئینه مرتضی حسین علیه السلام مریض احیاء کند، مرده مسیحا کند تربت ارباب ما، حسین علیه اسلام عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام زیارت عرش و حق زیارت این دو است اکبر شیرین لقاء حسین علیه السلام گفت امام رضا، گریه فقط بر غم پادشه کربلا، حسین علیه السلام عشق فقط یک کلام، حسین علیه السلام

بوی حرم می کنه بی قرارم خوب برام تو رو همین که دارم نوکریه تو شده کار و بارم عشق یعنی دعای مادر یه کار کرد که آخر شدم امام حسینی عشق یعنی شبای جمعه ببینی با رفیقات تو بین الحرمینی باز می کنی به گدا لطف و کرم باز می کنی چتر مهرتو رو سرم باز می کنی پای مردم رو به حرم عشق یعنی میون هیئت بطلبی زیارت حاجت رو بگیری عشق یعنی تموم سالت بشه مثل محرم واسه حسین بمیری