وفات حضرت معصومه (س)، محمد گرمابدری

برای مثل سلیمان شدن فقط بی بی بروی فرش حریمت باید سوار شد برای اینکه امام رضا بخرد ما را ز داغ روضه ات ابر بهار باید شد ندیدی آخر کاری برادر خود را از این مصیبت تو غصه دار باید شد نوشته اند کریمه به مصحف نامت به شوق دانه رسیدم دوباره بر بامت تو آمدی و همه آمدن دیدن تو بهار شد همه جا بابت رسیدن تو شبیه خیمه و گودال کربلا که نبود کریمه پشت امام رضا دویدن تو اگر چه از نفس افتادی و شدی پرپر ولی نبود چو زینب نفس بریدن تو تو آمدی و در این شهر دل سپرده کسی به تازیانه نیامد برای چیدن تو تو را نبرد کسی بر دهانه ی بازار فقط فراق شده علت خمیدن تو عنان ناقه ی تو دست محرمان بود و نیامدن برای اسیر دیدن تو ولی ز سینه ی زینب زبانه بالا رفت به هر کجا که رسید تازیانه بالا رفت سه ساله دخترکی زیر دست و پا افتاد به روی گونه این تک ستاره جا افتاد به تازیانه کتک خورد و پا شد از جا ولی دوباره با ضربه های پا افتاد هزار مرتبه جای همه کتک زذنش هزار مرتبه از ناقه بی هوا افتاد زمین که خورد سه ساله کنار او عمه به یاد صحنه ی گودال کربلا افتاد حسین حسین کنار دیده ی در خون نشسته اش صدبار سر عموی رشیدش ز نیزه افتاد شبی که گم شد و آن زن رفت دنبالش به روی ناقه روان بود و بی صدا افتاد تا به من رسید بابا بابا بابا موهامو کشید بابا بابا بابا هی منو می زد بابا بابا بابا حرف بد میزد بابا بابا بابا