- 820
- 1000
- 1000
- 1000
باد آرام و متین و حواس دل خورشید به یک نقطه دور
مولودی خوانی ولادت امام علی (ع) با صدای مهدی میرداماد، سال 1390
متن شعر:
باد آرام و متین
و حواس دل خورشید به یک نقطه دور
نور با چشم درخشنده تماشا می کرد
هیجان اوج صعودش را دید
بی صدا باید بود
وقت ابراز وجود احدی نیست
همه ساکت و آرام
که کعبه شده سر تا به قدم گوش
خدا می شنود زمزمه بنت اسد را
بارالها به یکتایی ات ای حضرت توحید
که بعد از یک تو نیست دویی
هر چه که هر جاست تویی
هیچ کسی غیر شما نیست
توی اول هر آخر و آخر هر اول خلقت
به نیایم که خلیل است و
به هر چند کبوتر که شده نامه رسان تو به مردم
به تورات و انجیل و زبور و صحف و
هر چه مقدس شده سوگند
که تالار وجودم شده تزئین
به وجودی که عزیز است برایت
در دم آسان کن و از غم برهانم
و چنین گشت که کعبه حرم مطلق حق تاب نیاورد
گریبان خودش چاک زد و
دست بینداخت و از هم قفس سینه جدا کرد
که هان مادر دل خسته بیا
صاحب این خانه همان است
که تالار وجودت شده آئین به وجودش
شرفی نیست مرا گر تو قدم بر سر چشمم نگذاری
دو سه روز است که مکه شده آبستن یک واقعه و
هیچ کسی نیست که نُقل لب او
نقل شکاف حرم کعبه و داخل شدن بنت اسد نیست
مکه در حیرت و بهت و
نگران تر ز همه هست ابوطالب و آرام ترین مرد
همان مرد امین است محمد
که به جز او احدی با خبر از
راز دل کعبه و اسرار درون نیست
وقت آن است دگر فاش شود سر خدا و
همه دانند همانی که خدا غیر خدایی
سند هر چه که دارد عوالم همه را جمله به نامش زده
خانه خود داده به او کیست
همانی که تابد به دل ظلمت و تاریکی در عصر جهالت
همانی که کویر دل هر بی سر و پایی
بشود سبزترین با بارش نامش
باز یکبار دگر امروز خانه حق دست بینداخت
و از هم قفس سینه جدا کرد و
صدا کرد بیایید و ببینید تمام هنر خالق دادار
کسی را که خدا خود به پذیرایی او آمد و فرمود
که اعلی منم و نام علی را به تو دادم
متن شعر:
باد آرام و متین
و حواس دل خورشید به یک نقطه دور
نور با چشم درخشنده تماشا می کرد
هیجان اوج صعودش را دید
بی صدا باید بود
وقت ابراز وجود احدی نیست
همه ساکت و آرام
که کعبه شده سر تا به قدم گوش
خدا می شنود زمزمه بنت اسد را
بارالها به یکتایی ات ای حضرت توحید
که بعد از یک تو نیست دویی
هر چه که هر جاست تویی
هیچ کسی غیر شما نیست
توی اول هر آخر و آخر هر اول خلقت
به نیایم که خلیل است و
به هر چند کبوتر که شده نامه رسان تو به مردم
به تورات و انجیل و زبور و صحف و
هر چه مقدس شده سوگند
که تالار وجودم شده تزئین
به وجودی که عزیز است برایت
در دم آسان کن و از غم برهانم
و چنین گشت که کعبه حرم مطلق حق تاب نیاورد
گریبان خودش چاک زد و
دست بینداخت و از هم قفس سینه جدا کرد
که هان مادر دل خسته بیا
صاحب این خانه همان است
که تالار وجودت شده آئین به وجودش
شرفی نیست مرا گر تو قدم بر سر چشمم نگذاری
دو سه روز است که مکه شده آبستن یک واقعه و
هیچ کسی نیست که نُقل لب او
نقل شکاف حرم کعبه و داخل شدن بنت اسد نیست
مکه در حیرت و بهت و
نگران تر ز همه هست ابوطالب و آرام ترین مرد
همان مرد امین است محمد
که به جز او احدی با خبر از
راز دل کعبه و اسرار درون نیست
وقت آن است دگر فاش شود سر خدا و
همه دانند همانی که خدا غیر خدایی
سند هر چه که دارد عوالم همه را جمله به نامش زده
خانه خود داده به او کیست
همانی که تابد به دل ظلمت و تاریکی در عصر جهالت
همانی که کویر دل هر بی سر و پایی
بشود سبزترین با بارش نامش
باز یکبار دگر امروز خانه حق دست بینداخت
و از هم قفس سینه جدا کرد و
صدا کرد بیایید و ببینید تمام هنر خالق دادار
کسی را که خدا خود به پذیرایی او آمد و فرمود
که اعلی منم و نام علی را به تو دادم
تاکنون نظری ثبت نشده است.