میلاد حضرت فاطمه زهرا (س)، میثم مطیعی

یا زهرا، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه گلِ یاس پیغمبر آمد، میلاد کوثر آمد نورِ خدا، زهرای مرضیه خوش آمد صلِّ علی محمدٍ و آلِ احمد زمزمه ی شوق همه، خوش آمدی یا فاطمه یا زهرا، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه، یا فاطمه **************** اشک در دیده ی ترم باشد شب میلاد دلبرم باشد جان من را اگر پذیرایی هدیه ی روز مادرم باشد **************** حاجتی بی قرینه داریم شوق مدینه داریم این بر تمام مسلمین گردیده حاجت نابودی آل سعود بی مروت به حق ماه علقمه عنایتی یا فاطمه **************** علی مولا، مولا

من بهشت و رضوان را بی علی نمی خواهم خلد و حور و غلمان را بی علی نمی خواهم جان چو گشت بی جانان، مرده ای بود بی جان من قسم به جان، جان را بی علی نمی خواهم گر چه خود مسلمانم، خاک پای سلمانم صد هزار سلمان را بی علی نمی خواهم گر چه اهل قرآنم، با تمام ایمانم من تمام قرآن را بی علی نمی خواهم

توان واژه کجا و مدیح گفتن او؟ قلم قناری گنگی است در سرودن او کشیدنش به صحاری شعر ممکن نیست کمیت معجزه لنگ است پیش توسن او (کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست که تر کنم سر انگشت و صفحه بشمارم) چه دختری، که پدر پشت بوسه‌ها می‌دید کلید گلشن فردوس را به گردن او چه همسری، که برای علی به حظّ حضور طلوعِ باورِ معراج داشت دیدن او چه مادری، که به تفسیر درس عاشورا حریم مدرسه ی کربلاست دامن او ********************* در شب معراج از حقیقت خلقت پرده ز رازی گشود خالق اکبر گفت به احمد نیافریده ام افلاک جز که برای تو ای پیمبر باز رسید این ندا که خلق نکردم ذات تو را به جز برای حیدر صفدر هم که نیافریده ام تو را و علی را الا بر فاطمه، حبیبه ی داور زن نتوان گفتنت، بدین همه شوکت ای سبب آفرینش اب و شوهر از پی "قالوا بلی" ولای تو زهرا عرضه بر ارواح انبیا شده یک سر پیش تر و بیش تر هر آن که پذیرفت مهترِ آن قوم و دیگران، همه کهتر جز پدر و شوهر و دو ابن و دو بنتت روی تو نادیده کَس ز اکبر و اصغر هم به قیامت چو پا نهی، می رسد آواز "غضوا ابصارکم"، به خلق سراسر لب به شفاعت، تو باز کن که نماند جای شفاعت برای شافع دیگر هر که پناهش تویی، پناه دو عالم هر که شفیعش تویی، شفیع به محشر کرده خدا با صدای پای تو تنظیم دور زمان و مدار چرخ مدور مهر تو با هر که نیست، هیچ ندارد گر چه به حشمت بود نظیر سکندر تا که خدا فخر آورد به ملائک جانب محراب خیز و روی بیاور آب وضویت دوای عیسی و موسی خاک درت آبروی ساره و هاجر

چیه برام از هر چی تو دنیا بهتره؟ نگاه مادره چیه برام از تمام خوبیا سره؟ نگاه مادره مادرم بهترین مادر عالمه کسی نیست مادر من به جز فاطمه تو خواب و رویا می خونم هر جا مدد یا زهرا، مدد یا زهرا، مدد یا زهرا یه خبر خوش بدید به شاه لا فتی علی مرتضی فاطمه اومد تا که بشه یار شما علی مرتضی اومده بهترین مادر عالمین تا روی دامنش جا بگیره حسین چه گل بارونه دلم مجنونه داره می خونه مدد یا زهرا، مدد یا زهرا، مدد یا زهرا دور و بر خونه پیمبر خدا پر از فرشته هاست روی دامن خدیجه هستیِ خداست، هستیِ خداست روی لب جبرئیل سوره ی کوثره کعبه ام مٌحرم بیت پیغمبره نوای هر لب تجلی رب یا ام الزینب مدد یا زهرا، مدد یا زهرا، مدد یا زهرا چیه برام از هر چی تو دنیا بهتره؟ نگاه مادره چیه برام از تمام خوبیا سره؟ نگاه مادره تو خواب و رویا می خونم هر جا مدد یا زهرا، مدد یا زهرا، مدد یا زهرا

من ار به قبله رو کنم، به عشق روی او کنم اقامه ی صلات را به گفت و گوی او کنم گر از وطن سفر کنم سفر به سوی او کنم ز حج و بیت بگذرم، طواف کوی او کنم الا که رحمت آیتی ز رحمت علی بود همه کتاب انبیا حکایت علی بود بهشت و هرچه اندر اوست، عنایت علی بود اجلّ نعمت خدا ولایت علی بود

با من چه کرده ای ساقی، دیوانه و خرابم من مست از می سبوی عشق، عبد ابوترابم من شکر خدا که ما گرم ذکر علی و زهراییم تا لحظه ای که جان داریم مجنون عشق مولایم

آبروم روز قیامت نوکریِ نوکراته قبله ی دلم حسین جان حرم کرب و بلاته دلبر بی همتا، گل زهرا به سر هوای بین الحرمین دارم به عشق تو آقا، گل زهرا به لب زمزمه ی حسین حسین دارم نام قشنگت رو لبام دعا کن ای آقا برام ایشالا با این عاشقا بطلبی کربلا بیام ********************** دلم مجنون لبخند حسینه اسیر و عبد و در بند حسینه عجب، مادر بزرگم راست می گفت! شفا در دود اسفند حسینه

دختر خورشید و ماه، زهره ی زهرا آنکه کرامات او گذشته ز احصا هم شرفش بگذرد ز عرش الهی هم نسبش می رسد به سید بطحا زهره مخوانش که گشته زهره کنیزش دخت مخوانش که گشته "ام ابیها" سنگ صبورش نبیِّ راضیِ مرضی محرم رازش علی عالی اعلی تربت پاکش نهان ز دیده ی مردم چون شب قدری نهفته در سه شب احیا گر نود و نه بود اسامی باری هست یکی زین میانه اعظم و عظمی غایت خلقت تویی و جمله بهانه است قصه ی سیب و بهشت و آدم و حوا از پی دستاس توست چرخش گردون زینت نعلین توست گنبد مینا سوره ی کوثر به نام تو است مزین آیه ی تطهیر شد ز نام تو معنا ره نبرد در بهشت روز قیامت هرکه تو بر نامه اش نکرده ای امضا حب تو جنت شده است و بغض تو دوزخ ای به قیامت، معاندان تو رسوا سوی تو آید رسول روز تحدی سمت تو گردیده قبله لیله الاسری کیست به غیر از تو با علی مترادف غیر علی کیست با تو همسر و همتا خیر طلب می کند ز فرط محبت در حق همسایگان ز قادر یکتا قدر تو همسایگان کجا بشناسند حیف طلا که کُنیش خرج مطلا روزه گرفت و سه بار نان خودش را داد به درویش مستمند ز تقوا آن که به سائل دهد لباس عروسیش چشم ندارد به رخت اطلس و دیبا فاطمه خود فاطمه است من چه بگویم اسم تو تنها به اسم توست مسمی سایه ی طوبی کجا و درک حضورت سایه تو انداختی بر سر طوبی گر تو نباشی به حشر، چشمه ی کوثر ماء معین هست لیک نیست گوارا در حد ما نیست مدح نام تو کردن مدح تو گوید مگر خدای تعالی ما نتوانیم حق وصف تو گفتن "با همه کروبیان عالم بالا"