میلاد حضرت زهرا (س)، سیدرضا نریمانی

به جلال عزت خدا قسم، نگاهت کار خدایی میکنه تا گره می افته تو کارم باز، اسم تو گره گشایی میکنه قبله ی دلم، محراب شماست، ذکر رو لبم القاب شماست فاطمه، صدیقه، کبری، طیبه، طاهره، حوری صلی الله علی الزهرا همه فرشته ها از تو می گن وقتی می بینند کرامات تو رو خدا و پیمبر و علی فقط، می دونن قدر مقامات تو رو تفسیر شما، نور هل أتی، اسماء شما آیات خداست راضیه، مرضیه، عذرا، عالمه، علیمه، علیا صلی الله علی الزهرا تا نسیم رحمت تو می وزه، دل ما رو آب و جارو می کنه هر کسی می خواد بهشت رو حس کنه، عطر چادر تو رو بو می کنه وقتی که خدا خاکت رو سرشت، اسمت رو نوشت رو در بهشت ریحانه، انسیه، حورا، صفیه، شریفه، عذرا، صلی الله علی الزهرا

یا علی امضا کند یا فاطمه، فرقی که نیست آخرش، امضای زهرا عین امضای علی است دار و ندارم دست مادرمه مادرمه مادرمه صلاح کارم دست مادرمه مادرمه مادرمه باید اجازه از مادر بگیرم من اختیارم دست مادرمه مادر مادر مادر مادر مادر مادر مادر مادرمه… حرفش بالای سرمه من نمیگم بگه فرزند، بسه بگه نوکرمه مادرمه… این حرف پیغمبرمه فاطمه مادرمه، گرچه ظاهرا دخترمه مادرمه… حرف علی محترمه که من علی حیدرِحق و فاطمه حیدرمه مادرمه… این سخن از داورمه شأن نزول انا اعطیناک الکوثرمه به دل دلبر مادر، به سر همسر مادر نبی‌منظر مادر، علی‌محور مادر ولی‌پرور مادر، تویی کوثر مادر انا شأنک هو الابتر مادر به مه مهتر مادر به شه لشکر مادر ز خون هست این زنده هلال احمر مادر به این کفتر مادر بگو بپر مادر کجاست قبرت تا من بیام با سر مادر جان مادر، جانان مادر مادر ارباب منی نوکرتم نوکرتم، نوکرتم، نوکرتم مادری هستم حسنی نوکرتم با این که بی بی مادرم کنیزته نوکرشم، قربون مادر تنی نوکرتم نوکر اون قنبرتم، مثل پدر و مادرمون عبد پدر و مادرتم دل به دل دلبرتم، نوکرتم، نوکردربست شبانه روزی حیدرتم از شجر اطهرتم، میوه چهار فصل اون چهار پسر دخترتم نوکرتم محو رخ دیگرتم، نوکرتم، دیوانه رقیه و نسخه کوچیکترتم زنی اما زهرا، یل مولا زهرا، به دستات پرچم علی بالا زهرا همش دنیا زهرا، تویی لیلا زهرا، به قوم سلمانی، بگو منا زهرا بخر ما را زهرا، همین حالا زهرا، مدینه بنویس و بزن امضاء زهرا دعا کن تا زهرا، بیاد آقا زهرا، بسازیم صحنت رو بابا اما زهرا جان مادر، جانان مادر، جان مادر، جانان مادر

ای جان مادر، ای جان مادر سلام دریا، سلام کوثر سلام بارون، سلام مادر محبتت روز محشر سایه روی سرمه دلی که دارم تو سینه هدیه روز مادرمه ام الحسن، ام الحسین، ام زینب، جان حیدر ممنونتم اجازه دادی، منم بهت بگم مادر تویی که لیلای دلهای شیدای مولایی منم اون دلداده افتاده اولاد زهرایی ای جان مادر، جان مادر تویی احمد، تویی حیدر سلام بانو، سلام مادر برای لبخند علی ذکر یا زهرا می گیرم تو روز محشر پا میشم دستمو بالا میگیرم فاطمه ای جان علی، محشر میشه با تو محشر ممنونتم اجازه دادی، منم بهت بگم مادر تویی که لیلای دلهای شیدای مولایی منم اون دلداده افتاده اولاد زهرایی تویی که دنیایی عقبای عصمت کبرایی منم اون دلداده افتاده اولاد زهرایی سلام ماه شب محشر سلام یاس علی مادر سلام مادر هر دلی که با فاطمه است می تونه دریایی بشه دست خدا رو سرشه هر کسی زهرایی بشه مادر ببین شد دل من به عشق بامت کبوتر ممنونتم اجازه دادی، منم بهت بگم مادر تویی که لیلای دلهای شیدای مولایی منم اون دلداده افتاده اولاد زهرایی تویی که دریایی، زیبایی دختر طاهایی منم اون دلداده افتاده اولاد زهرایی ای جان مادر، ای جان مادر

هان ای قلم رخصت بگیر از او بگویم این شعر را با نیت بانو بگویم ای طبع با این بیت ها خود را رفو کن از آیه تطهیر می گویی وضو کن با شوق می خواهم که شعری تر بگویم چون کودکان از حضرت مادر بگویم از فاطمه گفتن همان خیرالعمل بود میلاد او امروز نه، روز ازل بود نور است او، در لازمان و لامکان است هرجا که می‌بینیم هست و بی‌نشان است بی‌فاطمه جبریل هم نازل نمی‌شد قرآن بدون کوثرش نازل نمی‌شد سر در نیاوردیم هرگز از مقامش می‌ایستاد احمد برای احترامش انسیه الحورا مثالش برگ گل بود دستش کتاب بوسه ختم الرسل بود آری پیمبر عشق زهرا مذهبش بود هر بار دید او را فداها بر لبش بود جان پیمبر، جان مولا بود زهرا تفسیر پیوند دو دریا بود زهرا تعریف ما از عشق در یک جمله این است زهرا فقط کفو امیرالمومنین است با بودن زهرا علی غم داشت هرگز جز با حضرت صدیقه محرم داشت هرگز تلفیق عقلانیت و احساس زهراست خیرالنسا تنها نه، خیر الناس زهراست در خانه‌ای کوچک هزاران راز دیدیم از وصله‌های چادرش اعجاز دیدیدم اذن شفاعت روز محشر در کف اوست تقدیر عالم لا به لای مصحف اوست یر کثیرش می‌رسد از آیه‌هایش غرق دعایش خان? همسایه‌هایش ما که فقیریم و یتیمیم و اسیریم باید فقط از دست او روزی بگیریم باید برای بردن نامش وضو داشت دیده است نابینا، حجابی را که او داشت با این همه وقتش که شد آمد به میدان جان علی با جان خود، آمد به میدان دست منافق را به دست خویش رو کرد با خطبه اش تزویر را بی آبرو کرد تاریخ را خواندی بگو با سست عهدان اتمام حجت کرد او با سست عهدان هر شب به همراه علی تنهای تنها می رفت او تا خانه پیمان شکنها هر شب ولی خود را نشان دادند مردم در پاسخ او سر تکان دادند مردم در آتش عشق به مولا سوخت زهرا درس ولایت را به ما آموخت زهرا

یک زن بزرگِ جمله مردان زمین است دنیا تماشا کن حقوق زن همین است زن را چنین چشم و چراغ خانه گفتند در شأن او "اَلمَراَه ریحانه" گفتند عفت پر پرواز او باشد، قفس نیست زن گوهر عشق است، ابزار هوس نیست زن نیست آن‌که فطرتش تاراج رفته زن کیست؟ مرد از دامنش معراج رفته جز راه دین رفتن برایش بی‌نتیجه است دنبال الگویید آیا؟ زن خدیجه است آنکه خدا یک روز دنیا را به او داد دنیاش را بخشید، زهرا را به او داد آسیه ام زن بود اما با جهادش در کاخ فرعون ماند پای اعتقادش زن را ز مردان هم فراتر می‌شناسند عیسی بن مریم را به مادر می‌شناسند ایثار و جانبازی گریبان سمیه است عمار سازی کار دامان سمیه است زن جلوه‌اش در بطن عاشوراست آری نور حسین از زینب کبراست آری او که جهان شد زیر و رو با انقلابش محدود بوده زینب آیا با حجابش؟ با صد بزک ویرانه آبادی نباشد پشت ولنگاری که آزادی نباشد زینب به جای مردها هم امتحان داد آزاد بودن در اسیری را نشان داد حالا کمی در بیت‌های آخرینم باید بگویم از زنان سرزمینم نام‌آور گمنام، نور در حجاب‌اند در اصل آن‌ها صاحبان انقلاب‌اند آن‌‌ها که فردای قیامت روسپیدند جمع‌اند گرد فاطمه، مادر شهیدند آن مادران که تا همیشه سرفرازند با خون فرزندانشان تاریخ سازند پهلوی زهرا آخرین سوگندشان شد قربانی فرزند او، فرزندشان شد دنیا نمانده بی‌ ولی‌الله مردم فرزند زهرا می‌رسد از راه مردم تقویم ما عطری دگر دارد بهارش زهراست بیش از هر کسی چشم انتظارش

بی سبب نیست شب جمعه، شب رحمت شد مادری گفت حسین جان، همه را بخشیدی تو با همه فرق داری کی این همه مشتری داره تو این عالم تو با همه فرق داری کی خوب و بد را می خره یک دفعه درهم تو با همه فرق داری تو اینو ثابت می کنی ماه محرم تو اصلاً حرمت، نگاه کرمت، ضریح و علمت استنثائه صفای قدمت، آقا جنس غمت، دم محتشمت استثنائه تو اصلا نفسات، نفس تو هوات، هوای کربلات استثنائه اسیرم به نگات، دلم تنگه برات، تو که صحن و سرات استثنائه

حبیبم،‌ تو دنیایی که هستم آقا غریبم رفیقم، تو تنهام نذاشتی قد یک دقیقم بمونه، دو خط شعر نوشتم رقیه ات بخونه نوشتم، من هر وقت بهت فکر کنم تو بهشتم عزیزم، می خوام باز دو قطره برات اشک بریزم امیدم، به هر چی که می خواستم اینجا رسیدم نمردم، دیدی مادرم رو زیارت آوردم تو دیدی، خودم رو به آقام ابوالفضل سپردم گداتم، شب اول قبر کی میده نجاتم پناهم، به جون رقیه آقا چشم به راهتم هی به دلم میگم خدا رو داری قول آقات امام رضا رو داری دوست دارم آقا صبح روز محشر بگی غمت نباشه ما رو داری