میلاد حضرت زهرا (س)، محمود کریمی

برا تعبیر یه رویا می رسه یه فصل تازه پسرت مهدی میاد و واسه تو حرم می سازه خیلی وقته سر سفرت می شینم غرق دریای محبتت می شم وقتی بوی حس مادریت میاد تازه طعم زندگی رو می چشم گدای گوشه گیرم و بدون تو می میرم و عیدی ازت یه کربلا می گیرم و ای ماهم، همراهم، بهترین راه کوتاهم ای یارم، دلدارم، ای ماه شبهای تارم گدای گوشه گیرم و بدون تو می میرم و عیدی ازت یه کربلا می گیرم و اسم تو کاشی شد امشب روی حوض دل خسته م خیلی محتاج دعاتم به خدا خالیه دستم عشق پاکت امید آخرمه جای پاهات همیشه رو سرمه اگه قلبمو سپردم به حسین از دعای فاطمه مادرمه حقیرم و فقیرم و تو دام تو اسیرم و عیدی ازت یه کربلا می گیرم و ای یاسم، احساسم، بازم بزرگی کن واسم گدای گوشه گیرم و بدون تو می میرم و عیدی ازت یه کربلا می گیرم و ای ماهم، همراهم، بهترین راه کوتاهم ای یارم، دلدارم، ای ماه شبهای تارم کمکش کن که هنوزم حرفاشو نگفته قلبم اگه دستاشو نگیری از نفس میفته قلبم تشنه ی یه لحظه عشق پاکتم تشنه ی یه جرعه لبخند توام بهتر از این چیه که مادرمی باورم نمیشه فرزند توام پیش تو سر به زیرم و تو گدایی امیرم و عیدی ازت یه کربلا می گیرم و ای جانم، جانانم، مهر تو روح ایمانم

الا مکه امشب چه زیبا شدی چو روی محمد دل آرا شدی تو شهر خدایی و بختت بلند که طور تجلای زهرای شدی به چشم پیمبر به چشم علی بهشت خدای تعالی شدی تو در عرشه ی فرش بودی غریب کنون برتر از عرش اعلا شدی در و دشت و کوهت دل آرا شده کـه چشمت قدمگاه زهرا شده خدیجه زهی دختر آورده ای سراپای پیغمبر آورده ای شگفتا که بهر رسول خدا نه دختر فقط، مادر آورده ای به غیر از پیمبر به غیر از علی ز هر مرد بالاتر آورده ای سر سروران خاک پای تو باد که بهر علی همسر آورده ای چه قابل سر ما فدایش شود پدر گفت بابا فدایش شود محمد عطا شد ز حق کوثرت سلام خدا بر تو و دخترت گرامی بدارش چو جان عزیز که هست الهی است این گوهرت تو روح همه عالم استی و او بود روح پاک تو در پیکرت خدا گوهری بهتر از این نداشت تویی بهترین هدیه از داورت خدای تعالی به تکریم تو همه هست خود کرد تقدیم تو تعالی الله از گوهری اینچنین تو را می‌سزد دختری اینچنین به حق خدا جز تو پیغمبری کجا داشته کوثری اینچنین تو داماد می بایدت چون علی علی را سزد همسری اینچنین حسین آنکه فخر همه عالم است کند فخر بر مادری اینچنین خدا را روی عالم آراست این "فصل لربک" که زهراست این که دیده که محبوبه ی کردگار بود بر سرش چادر وصله دار که دیده به یک زن که مردان فداش کند ذات پروردگار افتخار که دیده زنی را که وقت نماز نماز از نمازش شود بی قرار که دیده که خورشید در اوج نور بپوشد رخ خویش از چشم کور به محشر قیامش قیامت کند کنار پیمبر امامت کند مرا بیم آن است ای دوستان که بر دشمنش هم کرامت کند نترسید از سختی روز حشر که در حشر، زهرا قیامت کند هر آن کو نصیبش نشد فیض او چه بهتر که خود را ملامت کند بدانید در روز محشر همه که زهرا کند مادری بر همه

نگاهش بود شافع امتی به هر گام خاک رهش جنتی عجب نیست از گردش چشم او شود باب دوزخ در رحمتی به قرآن قسم بی تولای او نگردد قبول خدا طاعتی به هر صفحه ی عارضش مصحفی به هر گوشه ی چادرش آیتی بود شیعه در حشر با فاطمه برات بهشت است یا فاطمه رسد روز محشر ندا فاطمه بزن دوستان را صدا فاطمه تو و اختیار جحیم و بهشت ببخشا به حکم خدا فاطمه نه تنها خلایق به بازار حشر سر و کارشان هست با فاطمه شنیدم که در آتش تب، مدام امام ششم گفت یا فاطمه ببینی به محشر چو رو آورند ز هر سو توسل به زهرا برند الا آبرو آبرومند تو بهشت خدا عکس لبخند تو سلام خدا باد هر صبح و شام به ام و اب و شوی و فرزند تو به آباء و ابناء پاکت قسم که مادر نیاورده مانند تو تو عبد خدایی ندارم عجب خداییت بخشد خداوند تو اگر دست تو دست داور نبود دگر بوسه گاه پیمبر نبود تو وجه اللهی در نگاه علی کنارعلی تکیه گاه علی بنازم ولایت مداریت را که جان دادی آخر به راه علی همه شهر بودند دشمن ولی تو بودی تمام سپاه علی همه ناله بودی و نگذاشتی که برخیزد از سینه آه علی نه میثم سزد خلق عالم همه بگیرند درس از تو یا فاطمه

موجیم و ساحل تویی، اوج مراحل تویی قرآن نازل تویی، انسان کامل تویی ما مبتلاتیم، ما خاک پاتیم تو مادری و ما بچه هاتیم مهربون مهربونایی، آسمون آسمونایی مادر ما حضرت زهرایی مهر تولی تویی، عرش معلی تویی قلب دو دنیا تویی، ام ابیها تویی حال من از این بهتر نمیشه هیچکی برا من مادر نمیشه کوثر نور، دخترنوری همسر نور، مادر نوری روشنی هر سحر نوری ما مبتلاتیم، ما خاک پاتیم تو مادری و ما بچه هاتیم مهربون مهربونایی، آسمون آسمونایی مادر ما حضرت زهرایی روح مناجات تویی، اوج مقامات تویی رمز کرامات تویی، هستی سادات تویی امشب دلامون، شد مست مولا عیدی می گیریم، از دست مولا روی اسمت شیعه حساسه اوج شور و عشق و احساسه عطر عشقت، عطر گل یاسه ما مبتلاتیم، ما خاک پاتیم تو مادری و ما بچه هاتیم مهربون مهربونایی، آسمون آسمونایی مادر ما حضرت زهرایی

کبوتر دل من هست و جلد بام علی خمار باده و می، می زنم به نام علی به عرش می رسم از جرعه ای ز جام علی علی امام من است و منم غلام علی هزار جان گرامی فدای نام علی علی علی بنویسید و بر روی کفنم که جان رفته بیاید به نام او به تنم صراط اوست دم از صراط رد شدنم برات جنت و فردوس و هست و نام علی علی امام من است و منم غلام علی هزار جان گرامی فدای نام علی در امتداد نگاهش مدار ماه و زمین تمام عالم و آدم میان شک و یقین که بنده یا که خدا هست و او نه آن و نه این مقام فهم بشر عاجز از مقام علی علی امام من است و منم غلام علی هزار جان گرامی فدای نام علی به لرزه آمده عالم ز رزم خیبری اش زمین شده ست و زمین گیر شور حیدری اش دلاوران همه مبهوت از دلاوری اش نظام عالم امکان بود نظام علی