- 1021
- 1000
- 1000
- 1000
شب وفات حضرت معصومه، میثم مطیعی
مرثیه سرایی به مناسبت وفات حضرت معصومه (س) با صدای میثم مطیعی، سال 1394
آمدی و بهشت را با خود به دل این کویر آوردی
کوثرانه قدم زدی در شهر خیرهای کثیر آوردی
آمدی و مشام هر کوچه پر شده از شمیم احساست
یادگاری مادرت زهراست، عطر نام تو نفحه یاست
به لب مردمان غمدیده با حضورت تبسم آوردی
آمدی با فرشتگان از راه آسمان را سوی قم آوردی
با تو بوی بهشت پیچیده دم به دم در فضای بیت النور
آسمان آمده به پابوسی آمده تا حرای بیت النور
حرف رفتن که می زنی ناگاه دل قم کوچه کوچه می گیرد
یاکریمی که دل به تو بسته از فراق تو آه می میرد
خاطر آسمانی ات انگار گاه گاهی غبار غم دارد
بغض های شکسته ناگاه چشم هایی که دم به دم دارد
شعله آه و قلب بی تابت در تب اشتیاق می‌سوزد
باز هم قصه جدایی ها جگرت از فراق می سوزد
چشم هایت دو چشمه کوثر شد، یاد داری وداع آخر را
دل خواهر چگونه تاب آورد حسرت دیدن برادر را
زینب حضرت رضایی و چشمهایی پر از شفق داری
دیدن غربت ولی سخت است، بانوی بی قرار حق داری
آمدی از مدینه تا ایران برسانی چنین پیامت را
که تحمل نمی توانی کرد لحظه ای غربت امامت را
سیره ناب فاطمی این است راه را بر همه نشان دادی
تو شهید ولایتی بانو در هوای امام جان دادی
سیره ناب فاطمی این است مادرت پا به پای مولایش
محسنش جای خود، خود مادر پشت در شد فدای مولایش
بین کوچه کبود شد بازو ولی اسباب رو سپیدی شد
آه دست شکسته مادر بانی نهضت رشیدی شد
آمدی و بهشت را با خود به دل این کویر آوردی
کوثرانه قدم زدی در شهر خیرهای کثیر آوردی
آمدی و مشام هر کوچه پر شده از شمیم احساست
یادگاری مادرت زهراست، عطر نام تو نفحه یاست
به لب مردمان غمدیده با حضورت تبسم آوردی
آمدی با فرشتگان از راه آسمان را سوی قم آوردی
با تو بوی بهشت پیچیده دم به دم در فضای بیت النور
آسمان آمده به پابوسی آمده تا حرای بیت النور
حرف رفتن که می زنی ناگاه دل قم کوچه کوچه می گیرد
یاکریمی که دل به تو بسته از فراق تو آه می میرد
خاطر آسمانی ات انگار گاه گاهی غبار غم دارد
بغض های شکسته ناگاه چشم هایی که دم به دم دارد
شعله آه و قلب بی تابت در تب اشتیاق می‌سوزد
باز هم قصه جدایی ها جگرت از فراق می سوزد
چشم هایت دو چشمه کوثر شد، یاد داری وداع آخر را
دل خواهر چگونه تاب آورد حسرت دیدن برادر را
زینب حضرت رضایی و چشمهایی پر از شفق داری
دیدن غربت ولی سخت است، بانوی بی قرار حق داری
آمدی از مدینه تا ایران برسانی چنین پیامت را
که تحمل نمی توانی کرد لحظه ای غربت امامت را
سیره ناب فاطمی این است راه را بر همه نشان دادی
تو شهید ولایتی بانو در هوای امام جان دادی
سیره ناب فاطمی این است مادرت پا به پای مولایش
محسنش جای خود، خود مادر پشت در شد فدای مولایش
بین کوچه کبود شد بازو ولی اسباب رو سپیدی شد
آه دست شکسته مادر بانی نهضت رشیدی شد
تاکنون نظری ثبت نشده است.