شهادت حضرت فاطمه (س) شب چهارم فاطمیه دوم 1400 - سعید و محمدحسین حدادیان

روضه - گریه کنید مادر ما بیگناه بود گریه کنید مادر ما پا به ماه بود حوریه ای که برگ گل آسیب میزدش در قتل او مشارکت یک سپاه بود یک لات هم نبود بگوید در آن میان نامرد، این زنی که زدی بی پناه بود دیگر کسی به چهره ی قبلش نمی شناخت پایین پلک فاطمه از بس سیاه بود از شدت خجالت از هم در این سه ماه راه کلام این زن و شوهر، نگاه بود جای تمام شهر برایش علی گریست جای تمام شهر علی غرق آه بود نگذاشت تا که فاطمه نفرینشان کند ورنه به آه فاطمه عالم تباه بود همصحبتی نداشت دگر بعد فاطمه تنها کسی که گوش به او داد چاه بود رغبت نداشت پا بگذارد به خانه اش راه عبورش از وسط قتلگاه بود

روضه - امشب به بازویم که رسیدی حلال کنبر زخم پهلویم که رسیدی حلال کنشرمنده ام که غسل من افتاد گردنتآرام کردن حسن افتاد گردنتمیریخت سرشک بر مزارشمیگفت علی به قبر یارشای قبر امید حیدر است اینپاکیزه گل پیمبر است اینحالا که تو گشته ای مزارشای قبر دگر مده فشارش

روضه - شبای جمعه مادر از خواب می پرید می گفت همش خواب می بینم گلم و بی تاب می بینم بین دو نهر آب تنش رو به زیر تیغه آفتاب می بینم آدرس کربلا رو داد کنار گودال با دلم قرار گذاشت باز آروم و قرار نداشت راضی شدم بی کفنی یه بقچه داد یه پیروهن کنار گذاشت باز آروم و قرار نداشت حالا سر قرار رسیده زینب حرم تا قتلگاه دویده زینب سرتو میبرن سرم پایینه خدا میدونه که بریده زینب وای مادرت همش دعا میکنه وای کی عدو تو رو رها میکنه خونه مادری یادت هست که می ذاشتم شبا آب بلا سرت حالا نمونده قطره آبیاینو بهم گفت مادرت تو حرم داره می سوزه جیگرت می سوزه قلب خواهرت مثه روزای بچگی خیره به خواهر شدی آرومی حسین همیشه مظلومی حسین آروم آروم رگاتو می بره برات نمونده حلقومی حسین همیشه مظلومی حسین خون گلوتو پس نزن می میرم نفس نفس نفس نزن می میرم مثل کبوتری که گیر افتاده خودت و به قفس نزن میمیرم وای زخم رو زخم داری به روی تنت وای من فدای دست و پا زدنت برادر جان سلیمان زمانی چرا انگشت و انگستر نداری بمیرم من مگر مادر نداری بمیرم من مگر خواهر نداری امان ای دل وای همه از خیمه ها بیرون دویدن ولی سالار زینب را ندیدن اگر کشتن چرا آبت ندادن چرا ز آن دُر نایابت ندادن اگر کشتن چرا مویت کشیدن چو گرگی پنجه بر رویت کشیدن

زمینه - درد بود و درد بود و درد بود زیر چشمت جای دست مرد بود این غم کجا برم که تو را مردها زدند عالم کنار من همه در امنیت ولی زهرا میان خانه من امنیت نداشت وای مادر وای مادر وای مادر روضه غسل و خونه و تابوت ندیده بودم شکست پهلوت رسیده دستم به زخم بازوت منهده رکن ناحله الجسم نمونده چیزی از تو به جز اسم خدا به دادم برسه فاطمه فامه فاطمه کنار قبرت می خونم فاتحه فاتحه یا فاطمه الزهرا برای حیدر نمونده صبری روی لبامه ولست ادری برات بمیرم که بین قبری چادر خاکی قاتل من شد راوی کوچه اشک حسن شد در وسط کوچه تو را می زدند فاطمه فاطمه یا فاطمه الزهرا

زمینه - اول مظلوم امشب تا صبح گریونه آروم آروم داره قرآن میخونه اول مظلوم آروم آروم اسما آب میریزه حیدر اشک میریزه تابوت بین خونه دختر اشک میریزه غسل فاطمه به خونِ پهلو رسید ای وای دست مرتضی به زخم بازو رسید ای وای لا اِلهَ اِلا الله واویلا واویلا فاطمه رفت از دنیا واویلا واویلا انالله رو لبهای اصحابه بعد از چند ماه زهرا راحت میخوابه انالله انالله اسما آب میریزه روی پهلو هر بار جاری میشه خون از جای زخمِ مسمار تاریک ترین شبه مدینه رسید ای وای دست مرتضی به زخم سینه رسید ای وای لا اِلهَ اِلا الله واویلا واویلا فاطمه رفت از دنیا واویلا واویلا ماه حیدر تا عرش اعلا میره روی شونه تابوت زهرا میره ماه حیدر ماه حیدر مولا خاک میریزه روی یاس پرپر زینب رفته از حال روی قبر مادر گریه میکنی حسن بی مادر شده ای وای بعد فاطمه علی غریب تر شده ای وای لا اِلهَ اِلا الله واویلا واویلا فاطمه رفت از دنیا واویلا واویلا