شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه دوم 1400 - سعید و محمدحسین حدادیان

روضه - نام تو را در بهترین رویا شنیدم از عرشیان از عالم بالا شنیدم در آسمان هشتم آن آیینه خانه عکس تو را دیدم صدایت را شنیدم عطر تو را در آن بهشت ارزوها از یاس و نرگس از اقاقی ها شنیدم داغ تو را از آفتاب اول تیر از موج های گیسوی یلدا نشیدم از زخم‌های حنجر آتش‌فشان ها از شور طوفان، از لب دریا شنیدم از خاک خونین حلب، از آتش شام از نخل‌های بی‌سر صنعا شنیدم نام تو را از بیدهای گُر گرفته از بادهای سرخ در حیفا شنیدم میدان منور می‌شد از باران چشمت هر بار از لب‌هات، یا زهرا شنیدم نام تو را در شب‌نشینی شهیدان با شوق از اصحاب عاشورا شنیدم گاهی نشان عشق ما، اشک روان شد گاهی گواه عاشقی، ایثار جان شد با زخم باید سوخت، باید ساخت، آری اما کدامین زخم چون زخم‌زبان شد وقتی هوای پَر گرفتن رفت از سر وقتی دل از تن پَروری ها ناتوان شد وقتی که ساعت از صدا افتاد کم‌کم وقتی پَر قو بستر خواب گران شد وقتی هوا مسموم شد از باد نخوت وقتی که دنیا شوکران این و آن شد تو آسمان را خواستی، برخاستی تا کم کم زمین در زیر پایت، آسمان شد تو با لباس سبز، خضر راه بودی با تو کویر تشنه غرق ارغوان شد وقت تلاوت با دوبیتی‌های چشمت روح تغزل در تَن هستی روان شد یا نور و یا قدوس‌های چشم هایت در آسمان شام، مثل کهکشان شد

زمینه - فصل اشک و ماتمه انگار که محرمه سینه میزنیم همه با ذکر یا فاطمه سلام ای مادر دعا کن این شبها برام ای مادر خیلی تو حسرت کربلام ای مادر سلام ای مادر ای کاش تا دم آخر بگم یا فاطمه توی شلوغی محشر بگم یا فاطمه یا ام الحسنین میشه بهت مادر بگم وای وای مادر وقت بردنه ولی قنفذ چرا معطلی دست زهرا رو بزن پیش چشمای علی غلاف بالا رفت فاطمه افتاد و مولا تنها رفت ناله ی زهرا تا عرش اعلا رفت غلاف بالا رفت ریسمان و بازوی خیر گشا واغربتا یاس علی به زیر دست و پا واغربتا زینب تو کوچه ها با چشم خیس میزد صدا وای وای مادر وقت پر زدن شده صحبت از کفن شده ای وای از غم حسین حرف پیروهن شده عجب دنیایی غروب عاشورا میای تنهایی وقت قتل صبرش تو هم اونجایی عجب دنیایی چه طول میکشه جون دادنش واویلتا نعلای تازه و زخم تنش واویلتا حتی نمیگذرن از غارت پیراهنش وای وای حسین

روضه