شب هشتم ماه رمضان 1401 - میثم مطیعی

نجوا با امام زمان (عج) - وقت است که از چهره ی خود پرده گشایی «تا با تو بگویم غم شب های جدایی» اسپندم و در تاب و تب از آتش هجران «چون عودم و از سوختنم نیست رهایی» «من در قفس بال و پر خویش اسیرم» ای کاش تو یکبار به بالین من آیی در بنده نوازی و بزرگی تو شک نیست من خوب نیاموختم آداب گدایی عمری ست که ما منتظر آمدنت، نه تو منتظر لحظه ی برگشتن مایی می خواستم از ماتم دل با تو بگویم از یاد رود ماتم و دل چون تو بیایی امشب شده ای زائر آن تربت پنهان؟ یا زائر دلسوخته ی کرب و بلایی ای پرسشِ بی پاسخِ هر جمعه ی عشّاق آقا تو کجایی؟ تو کجایی؟ تو کجایی؟ شاعر : یوسف رحیمی

زمزمه - تو که رفتی من از غصه خمیدم با یه حالی دنبال تو دویدم حال زار باباتو کی می‌دونه؟ آه ای سرو رشیدم از داغت چی کشیدم خشکیده لب‌هات، پسرم می‌میره بابات، پسرم دل نگرونم، از الآن برای قد و بالات، پسرم با چشم خودم دیدم امید من می‌ره سمت خدا فرزند رشید من می‌ره از خیمه‌ها اولین شهید من می‌ره می‌بینی روزگار منو نگاه بی‌قرار منو پسرم می‌بینی حال زار منو «ولدی ولدی علی» با رجزهات غوغایی به پا کردی توی میدون واسه من دعا کردی بمیرم تا افتادی روی خاکا خیمه رو نگا کردی بابا رو صدا کردی پاشو جون من، پسرم از بین دشمن، پسرم إربا إربا شد بدنت تو رو چجوری کشتن؟ پسرم هر کاری می‌شد کردم آروم نشد قلبم جون داده بودم اما رسید به فریادم پاشو ببر عمه رو از، میون نامحرم تو نشون دادی غیرتتو آتیشم زده غربت تو بمیرم چی شد اون قد و قامتتو «ولدی ولدی علی» نمی‌تونم بی تو زنده بمونم بگو بابا آروم شه دلِ خونم حالا باید از میدون بدنت رو هر جوری که بتونم تا خیمه برسونم من موندم مبهوت چه کنم؟ با زخم پهلوت چه کنم؟ دارم می‌میرم که برات عبای من شد تابوت چه کنم؟ پاشو عصای دستم که دشمنم شاده هر گوشه? این صحرا تن تو افتاده من صد علی خواسته بودم خدا بهم داده حالمو می‌بینی پسرم پیش تو مثه محتضرم چجوری تنتو ببرم تا حرم «ولدی ولدی علی» شاعر : محمدرضا رضایی

روضه - علی اکبر داداش بیا به غربت ما رحمی کن به بی پناهیمون توو صحرا رحمی کن به چشم پر حسرت بابا رحمی کن علی اکبر داداش توو سختیا پناه خواهرهاس مثه یه کوه که تکیه گاه خواهرهاس وقتی نباشه سوز آه خواهرهاس مگه بابام چن تا علی داره؟ إرحم غربتنا داداش به جز تو و سجاد و شیرخواره إرحم غربتنا داداش چی می‌بینم اسب داداش علی داره کجا میره به جای خیمه سمت دشمنا میره ما چشم به راه میمونیم و بابا میره چی می‌بینم به جای تکبیر علی از این میدون میاد صدای شمشیرا و بوی خون علی رو ای خدا به خیمه برگردون مگه بابام چن تا علی داره؟ إرحم غربتنا داداش به جز تو سجاد و شیرخواره إرحم غربتنا داداش بابا برگشت با جوونای بنی هاشمی اما لباساشون خونیه و چشا دریا نمی بینیم علی رو بین این مردا علی برگشت علی که نه تسبیح پاره بابا هزار و یک تکه شده گل لیلا فقطعوه بالسیوف إربا إربا خدا کنه همش یه خواب باشه بازم برگرده پیشم از جا مثه یه معجزه پا شه بازم برگرده پیشم